Clinical Practice Guidelines

دستورالعمل های عملی بالینی قابل اعتماد باید بر مبنای بررسی سیستماتیک ادبیات، ارائه رتبه بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه ها، ارزش بیمار را در نظر بگیرند و توسط یک هیئت علمی چند رشته ای متخصص ایجاد شوند. کیفیت شواهد نشان دهنده اطمینان ما است که شواهد حاکی از یک اقدام خاص است. انتقال شواهد به تصمیم گیری مستلزم توجه به کیفیت شواهد، تعادل مزایا و عوارض، ارزش های بیماران، منابع موجود، امکان پذیر بودن مداخله، پذیرش توسط ذینفعان و تأثیر بر ارزش های بهداشتی می باشد. شواهد تجربی نشان می دهد که پایبندی به دستورالعمل نتایج بیماران را بهبود می بخشد؛ با این حال، پیروی از دستورالعمل متغیر است. بنابراین، دستورالعمل ها نیازمند انتشار فعال و استراتژی های پیاده سازی نوآورانه هستند.