Nanoparticle-plant interaction: Implications in energy, environment, and agriculture

در انقلاب تکنولوژیکی اخیر، فناوری نانو در سرعت های گوناگونی در بخش ها و رشته های مختلف، به ویژه محیط زیست، سنجش از دور، انرژی زیستی و سیستم های کشاورزی به دست آورد. کنترل نانومواد، کنترل، آسان، مقرون به صرفه و ایمن برای توسعه فناوری نانو جدید سالم است. به طور کلی، تکنیک های سنتز نانومواد، مانند سنتز شیمیایی، به علت مواد شیمیایی مضر استفاده شده و یا سموم سمی تولید شده به طور کامل بی خطر و محیط زیست نیستند. علاوه بر این، چندین نانومواد در فرآیند شستشو به عنوان محصول جانبی حضور دارند که ممکن است در سیستم آب، هوا و خاک تجمع یابد تا تهدید جدی برای گیاهان، حیوانات و میکروبها باشد. در مقابل، استفاده از گیاهان برای نانومواد (به ویژه نانوذرات) سنتز ثابت شده است که از لحاظ زیست محیطی و اقتصادی است. نقش گیاهان به عنوان منبع نانوذرات نیز احتمالا تعداد گزینه هایی برای انرژی های تجدید پذیر انرژی پایدار را به خصوص در کارخانجات زباله سازی گسترش می دهد. علیرغم چندین مزیت فناوری نانو، نانو انقلاب موجب نگرانی در مورد سرنوشت نانو ذرات در محیط زیست شده است که به دلیل تاثیرات بالقوه سلامتی ناشی از نانوکسیسیتی پس از انتشار آنها است. در بررسی پانورامیک کنونی، ما در مورد این احتمال که یک آرایه ناقص از نانوذرات ممکن است برنامه های کاربردی همسان با رفاه انسان بر اساس سنتز نانوذرات متنوع از گیاهان و عصاره های آنها را بررسی کنید. اهمیت همکاری های نانوذرات گیاهی برای ساخت سنتز نانوذرات، کاربرد نانوذرات و معایب استفاده از گیاهان برای سنتز نانوذرات روشن شده است. در نهایت، ما در مورد آینده چشم انداز تعاملات نانوذرات گیاهی در ارتباط با محیط زیست، انرژی و کشاورزی با مفاهیم در فناوری نانو بحث می کنیم.