Evaluating agricultural trade-offs in the age of sustainable development

یک بخش کشاورزی پر جنب و جوش، انعطاف پذیر و تولیدی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار ضروری است. تحقق چنین تحول نیازمند بهینه سازی طیف وسیعی از نتایج زراعتی، زیست محیطی و اقتصادی اجتماعی از سیستم های کشاورزی - از تولید محصول، تنوع زیستی، تغذیه انسان است. با این حال، این نتایج مستقل از یکدیگر هستند - آنها در هر دو روش مثبت و منفی تعامل دارند، ایجاد پتانسیل برای همکاری و همکاری. در نتیجه، تبدیل بخش کشاورزی به سن توسعه پایدار نیازمند ردیابی این تعاملات است، ارزیابی اینکه آیا اهداف در حال دستیابی هستند و امکان مدیریت سازگار در سیستم های مختلف کشاورزی را فراهم می سازند که کشاورزی جهانی را تشکیل می دهند. در این مقاله زمینه تجزیه و تحلیل تقاضای کشاورزی را بررسی می کنیم که برای درک بهتر این تعاملات - از حوزه به مزرعه، منطقه تا قاره گسترش یافته است. گرفتن یک گهواره به گراو؟ رویکرد ما تجزیه و تحلیل تجزیه و تحلیل کشاورزی را به چهار مرحله تقسیم می کنیم: 1) مشخص کردن تصمیم گیری و شناسایی شاخص های خاص مورد نیاز برای ارزیابی پایداری کشاورزی؛ 2) انتخاب روش های تولید شاخص های شاخص در مقیاس های مختلف؛ 3) تصمیم گیری در مورد یعنی ارزیابی و ارتباط گزینه های تجارت با ذینفعان و تصمیم گیرندگان، و 4) بهبود نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل تجارت توسط تصمیم گیران. با در نظر گرفتن وسعت اهداف توسعه پایدار و اهمیت کشاورزی برای بسیاری از آنها، ما ارزیابی مفاهیم رفاه بشر از طریق درآمد یا نگرانی های بهداشتی مستقیم (به عنوان مثال مربوط به جنسیت، برابری، تغذیه)، و نیز شاخص های زیست محیطی متنوع از سلامت خاک تا تنوع زیستی تا فشرده شدن آب و هوا. پیش بینی می شود که زمینه های کار آینده شامل ادغام چهار مرحله به یک پلت فرم مدل سازی واحد و اتصال ابزار در مقیاس و رشته ها برای تسهیل تجزیه و تحلیل تجارت. به همین ترتیب، تقویت روابط سیاستی تجزیه و تحلیل تقاضای کشاورزی نیاز به بهبود مشارکت دانشمند و ذینفعان در روند تحقیق دارد. تنها پس از آن می تواند این زمینه فعالانه مسائل مربوط به مسائل مربوط به تجارت که به طور پایدار به شدت تشدید کشاورزی محلی و جهانی است - یک گام مهمی در جهت موفقیت در اجرای اهداف توسعه پایدار است.