Rumination and suicidal ideation: The moderating roles of hope and optimism

چکیده

واژه های کلیدی

1. مقدمه

2. مواد و روش ها

2.1. شرکت کنندگان و روش کار 

2.2. معیارها (اندازه گیری)

2.2.1. پرسشنامه جمعیت شناسی 

2.2.2. پرسشنامه علائم افسردگی و ناامیدی – زیر مجموعه افکار خودکشی (HDSQ-SS؛ متالسکی و جوینر، 1997)

2.2.3. مقیاس افسردگی در مطالعات اپیدمیولوژیک (CES-D، رادولف، 1977)

2.2.4. مقیاس پاسخ های انتقادی (RRS؛ نولن – هوکسما و مورو، 1991؛ ترینور و همکاران، 2003)

2.2.5. مقیاس ویژگی امید (HS-R2؛ شوری و اشنایدر، 2004)

2.2.6. آزمون رهبری زندگی (LOT-R؛ اچییر، کارور و بریج، 1994)

2.3. استراتژی تحلیلی

3. نتایج 

3.1. نشخوار فکری و افکار خودکشی

3.2. درخودماندگی و افکار خودکشی 

3.3. تامل و افکار خودکشی 

جدول 1 – همبستگی دو جانبه، میانگین ها و انحراف استاندارد متغیرهای مورد مطالعه. 

شکل 1. امید به عنوان یک متغیر اصلاح کننده افکار خودکشی پس از کنترل افسردگی

شکل 2. خوش بینی به عنوان یک متغیر اصلاح کننده افکار خودکشی پس از کنترل افسردگی

4. بحث