Pain management in patients with vascular disease

بیماری های عروقی طیف وسیعی از بیماری ها را شامل می شود، از جمله اختلالات شریانی، وریدی و لنفاوی، که بسیاری از آنها در افراد مسن شایع تر هستند. همانطور که در سنین جمعیت، بروز بیماری عروقی افزایش می یابد، با افزایش در نتیجه نیاز به مدیریت هر دو درد حاد و مزمن در این جمعیت بیمار. مدیریت درد می تواند پیچیده باشد، زیرا اغلب موارد چندگانه در نظر گرفته می شود. شناخت مکانیزم های درد زیر زمینه در جهت منطقی درمان، به ویژه در حالت های درد مزمن مانند درد اندام فانتوم یا سندرم درد پیچیده منطقه ای مفید است. درمان درد حاد برای جراحی عروق، شماری از چالش ها را شامل می شود، از جمله داروهای ضد انعقاد همجواری، که ممکن است از استفاده از تکنیک های منطقه ای جلوگیری کند. در محدوده شواهد محدود، پیشنهاد شده است که درد زخم اپیدورال، تسکین درد و کاهش عوارض تنفسی پس از جراحی عروق بزرگ را فراهم می کند. برای انداردترکتومی کاروتید، شواهدی وجود دارد که از استفاده از بیحسی موضعی موضعی، از طریق نفوذ یا بلوک سطحی سرمی سرویکس حمایت می کند. درد مزمن در بیماری های عروقی شامل درد پس از آمپوتاسیون است که به علت عوامل خطر شناخته شده شامل درد های شدید درد قبل از قطع عضو و در دوره پس از عمل جراحی، با تاکید بر اهمیت کنترل درد در دوره پری آپاتیک می باشد. سندرم درد پیچیده منطقه ای یکی دیگر از سندروم درد مزمن چالش برانگیز با انواع مختلفی از گزینه های درمانی است که قوی ترین شواهدی برای درمان های فیزیکی است. برای دستیابی به درک بهتر از مکانیزم های پاتوفیزیولوژیک اساسی در درد ناشی از بیماری عروق و بهترین روش های ضد درد برای مدیریت آن لازم است.