Student-teacher conferencing in Swedish upper secondary school: Dimensions of dominance and relations between perspectives in institutional discourse

کنفرانس دانشجویی و معلم در دانشکدۀ سوئد اجباری است. اسناد فرماندهی نشان می دهد که این گفتگو ها باید با برابری بین مخاطبان و یک گفتگو مشخص شود به عنوان ایده آل برای این تعاملات ارائه شده است. این یک وظیفه چالش برانگیز است؛ زیرا این گفتمان نهادی نقش رسمی دانش آموز و معلم را شکل می دهد و رابطه بین همتایان ذاتا نامتقارن است. این مقاله یافته های حاصل از یک مطالعه تجربی از کنفرانس های دانشجویی و معلم با صدا را ارائه می دهد. با استفاده از مفاهیم چشم انداز و سلطه، یافته ها روش هایی را که دیدگاه ها در همایش ها در ارتباط با یکدیگر هستند، مشخص می کند. نتایج نشان می دهد که نقش تعاملی معلمان در مکالمات با سلطه متقابل شناخته شده است، در حالی که اشکال که در آماده سازی پر شده بودند، به عنوان ابزارهایی بود که متمایز کننده تعامل دانش آموز و معلم بود و در کنفرانس ها به صورت معنایی تحت سلطه قرار می گرفت. نتایج مربوط به تسلط و چشم انداز شدن بیشتر در رابطه با: ارائه چشم انداز در مکالمات ارائه شده است؛ اعتبار دیدگاه دانش آموزان؛ بازی کردن از عدم تقارن؛ و راه هایی که عمق بین دیدگاه ها برقرار است. نتیجه گیری می شود که هنگام استفاده از دستورالعمل های خود ارزیابی به صورت یک روال به عنوان یک دستور کار، کنفرانس ها به جای شخصیت باز اکتشافی که در اسناد سیاست گذاری شده است، شخصیت آموزشی و شکل دهنده را به دست می آورد.