The Contributions of 'Diet', 'Genes', and Physical Activity to the Etiology of Obesity: Contrary Evidence and Consilience

بحث در مورد مشارکت نسبی عوامل اتیولوژی احتمالی در توسعه چاقی، به طور فزاینده آمیزی، استقرار و حزبی است. همان طور که شیوع چاقی در جهان همچنان افزایش می یابد، حجم مناسبی از حدس و گمان بی دلیل تهدید می شود که شواهد ثابت شده را مبهم کند. ما معتقدیم که عدم تمایز بین عوامل علمی و صرفا انجمنهای آماری، موجب گسترش برنامه های تحقیق گمراه کننده و به ظاهر کاذب و ناکامی های عمومی سلامت شده است. با این وجود، پیشرفت علمی از بین بردن حدس و گمانه های غیرقانونی ناشی از بررسی های انتقادی از شواهد بر خلاف است. بنابراین هدف از این بررسی، ارائه یک بررسی مختصر از شواهد بالقوه دروغین برای عوامل اصلی پیشگیری از اتیولوژی شامل رژیم، ژن، فعالیت فیزیکی و عوامل غیر فیزیولوژیک از علوم اجتماعی است. در اینجا، ما دو "پرسش اساسی چاقی" را پیش میبریم که یک محدودیت مفهومی روشن اما چالش بر حدس و گمان را ارائه می دهند. اولا، چرا یک فرد (به عنوان مثال، انسان یا حیوان غیر انسانی) معمولا کالری بیشتری مصرف می کند؟ و دوم اینکه چرا کالری اضافی به طور عمده به عنوان چربی ذخیره می شود نه بافت چربی؟ ما معتقدیم محدودیت مفهومی ارائه شده توسط این سوالات در هماهنگی با روند موازی در جرم بدن، چاقی و بیماری های متابولیک در پستانداران انسانی و غیر انسانی فرصتی منحصر به فرد برای رد اعمال بیش از حد، کمرنگ سازی علیت و گمانه زنی های غیرمستقیم ارائه می دهد مانع پیشرفت ما این بررسی را با تلاشی برای قاطعانه انجام می دهیم و دو پارادایم جدید، «نقطه متابولیک» و «فرضیه منابع مادرانه» ارائه می دهیم که روایات توضیحی بین رشته ای را در زمینه علل چاقی و بیماری های متابولیکی در گونه های پستانداران ارائه می دهند.