Optimal layout design of obstacles for panic evacuation using differential evolution

برای بهبود خروج عابر پیاده در شرایط ناخوشایند با قرار دادن یک مانع در مقابل خروج، برای فهمیدن مکانیسم فیزیکی در افزایش بهره وری تخلیه حیاتی است. در این مقاله، برای تکمیل پارامترهای هندسی موانع مختلف شکل به منظور دستیابی به کارآیی تخلیه بهینه، برای تکمیل پارامترهای هندسی به منظور استفاده از یک تکامل دیفرانسیل قوی استفاده می شود. علاوه بر این، مشخص شده است که تمام پارامترهای هندسی موانع می تواند به طور قابل توجهی بر راندمان تخلیه عابران پیاده تاثیر بگذارد و بهترین راه برای رسیدن به خروجی مناسب عابرین پیاده، این است که کمی مانع از مرکز خروج را که با یافته های موجود ادبیات. مهمتر از همه، با تجزیه و تحلیل پروفیل های تراکم، سرعت و جریان خاص و نیز توزیع فضایی فشار جمعیت، ما ثابت کرده ایم که قرار دادن مانع در موقعیت های ناخوشایند، فشار را در ناحیه خروج کاهش یا جذب نمی کند در مقابل، فشار را به سطح بسیار بالاتری ارتقا می بخشد، بدین ترتیب مکانیسم فیزیکی در افزایش بهره وری تخلیه، کاهش فشار ناحیه خروجی نیست، بلکه کاهش قابل توجهی از منطقه تراکم بالا با جداسازی موثر در فضا است که در نهایت سبب افزایش فرار از سرعت و خروج از تخلیه. در نهایت، به وضوح نشان داده شده است که مانع پانل به طور قابل توجهی قوی تر و پایدار تر از مانع ستون به منظور تضمین بهبود بهره وری تخلیه تحت توزیع های مختلف پیاده روی های اولیه، تراکم جمعیت اولیه مختلف و همچنین سرعت های مختلف مورد نظر است.