دانلود مقالات ISI درباره وادارندگی + ترجمه فارسی

وادارندگی (به انگلیسی: Coercivity) اندازه دشواری رمزگذاری اطلاعات بر روی نوار مغناطیسی می‌باشد. یک کارت بانکی استاندارد دارای وادارندگی حدود ۳۰۰ اورستد (واحد اندازه گیری Coercivity) می‌باشد که جزو وادارندگی پایین محسوب می‌شود. به عنوان مثال در ژاپن بر روی کارت مغناطیسی، نوار مغناطیسی دومی با وادارندگی ۶۰۰ اورستد وجود دارد. استفاده از وادارندگی بالا به ارزش ۲۱۰۰، ۲۷۵۹، ۳۶۰۰ و ۴۰۰۰ اورستد معمول و رایج است. نوار مغناطیسی با وادارندگی بالا، باعث ایجاد مجموعه جدیدی از پارامترها به دنیای نوار مغناطیسی می‌شود، ولی بالاتر بودن همیشه مفید نیست. وادارندگی اولیه توسط نوعی از ذرات مورد استفاده در ساخت نوار تعیین می‌شوند. اکسید آهن گاما نوار وادارندگی پایین، و فریت باریم نوار وادارندگی بالایی را ارایه می‌دهد. ذرات به تنهایی تعیین کننده وادارندگی نهایی بر روی نوار نیستند، از آنجاییکه روند فرایند تولید، ارزش را تغییر داده و در مسیر دیگری قرار می‌دهد، این امکان وجود دارد که وادارندگی ذرات در ماده آبکی به وسیله عوامل دیگری نیز بالا برود. وادارندگی مقیاس تعیین اندازهٔ دامنه سیگنال نیست. نسخه‌های اولیه از نوار وادارندگی بالا، غلب دارای خروجی سیگنال بالایی بودند، ولی صرفاً نیازی به وادارندگی بالا نیست. بیشتر کارتخوانهای در دسترس امروزی قادر به تنظیم در خواندن سیگنالهایی در سطح مشابه مطابق با استاندارد تعریف شدهٔ ISO/IEC7811 می‌باشند. نگه داشتن خروجی در این ردیف (range) باعث می‌شود میزان خواندن ریدرها افزایش یابد. وقتی ماده فرو و فری‌مغناطیسی تحت میدان مغناطیسی قرار گیرد، گشتاورهای آن در جهت میدان قرار می‌گیرند. وقتی که همه گشتاورهای آن ماده هم‌سو با میدان شدند، مغناطش به حالت اشباع می‌رسد که به آن مغناطش اشباع (Ms) می‌گویند. چنانچه میدان معکوس اعمال شود، تا نقطه عطف مغناطش برگشت پذیر است، ولی بعد از آن تعدادی از گشتاورها از جهت میدان اعمالی منحرف می‌شوند و تعدادی از آن‌ها نیز در جهت میدان باقی می‌مانند که به آن پسماند مغناطیسی 6(Mr) می‌گویند و نشان دهنده‌ی مقدار القاء مغناطیسی است که در جسم باقی می‌ماند. حلقه پسماند که در شکل (5-1) نشان داده شده است، در واقع، ارتباط بین B (القاء مغناطیسی) و H (میدان اعمالی) را نشان می‌دهد. تا زمانی که نمونه به نقطه اشباع برسد (Bs)، منحنی مغناطش اولیه را خواهیم داشت. اگر H پس از اشباع در جهت مثبت به صفر برسد، چگالی شار از Bs به Br تغییر می‌کند که به آن پسماند مغناطیسی می‌گویند. در این حالت اگر H را در جهت منفی افزایش دهیم، B کاهش یافته و وقتی شدت میدان به Hc (وادارندگی مغناطیسی) رسید، مقدار آن صفر می‌شود. نیروی وادارندگی، به مقدار میدانی اطلاق می‌شود که باید در جهت مخالف میدان اولیه اعمال شود تا مغناطش حاصل از میدان قبلی را به صفر برساند. با افزایش بیشتر H در جهت منفی دوباره به Bs می‌رسیم و با تکرار حالات بالا، یک حلقه به دست می‌آید که به آن حلقه پسماند می‌گویند و مهم ترین مشخصه‌ی هر ماده مغناطیسی است که از نظر صنعتی قابل استفاده می‌باشد.