دانلود مقالات ISI درباره اریترومایسین + ترجمه فارسی

اریترومایسین Erythromycin نوعی آنتی‌بیوتیک بوده که برای درمان عفونت‌های دستگاه تنفس، عفونت‌های پوست و بافت‌های نرم بدن و عفونت‌های گلو و گوش میانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو همچنین برای درمان بیماری‌هایی که از راه جنسی منتقل می‌شود مانند سیفلیس، سوزاک و کلامیدیا توسط پزشک تجویز می‌شود. اریترومایسین می‌تواند در افرادی که به داروی پنی‌ سیلین حساسیت دارند به عنوان داروی جانشین استفاده شود. علاوه بر این محلول موضعی اریترومایسین (اریترومایسین 4 درصد یا 2 درصد) برای جوش صورت در درمان موضعی آکنه یا جوش و لگاریس کاربرد دارد. چگونگی‌ مصرف‌: اریترومایسین‌ را می‌ توان‌ با شکم‌ خالی‌ همراه‌ یک‌ لیوان‌ پر از آب‌ مصرف‌ کرد. در صورتی‌ که‌ معده‌ را ناراحت‌ کند می ‌توان‌ آن‌ را با غذا خورد. بهتر است‌ دارو در نوبت هایی‌ با فواصل‌ زمانی‌ یکسان‌ در شبانه روز مصرف‌ شود تا سطح‌ خونی‌ آن‌ ثابت‌ باقی‌ بماند. قرص‌های‌ جویدنی‌ اریترومایسین‌ باید پیش‌ از بلعیده‌ شدن‌، جویده‌ یا خرد شوند. می‌توان‌ کپسول‌های‌ طولانی‌رهش‌ اریترومایسین‌ را باز کرد و قرص‌ دانه‌های‌ روکش‌دار داخلش‌ را پیش‌ از مصرف‌ با یک‌ غذای‌ نرم‌ مخلوط‌ کرد. فارماکوکینتیک اریترومایسین: این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می شود، اما در برابر اسید معده ناپایدار است. فراهمی زیستی این دارو بسته به نوع استر آن 65- 30 درصد است. پس از جذب به طور گسترده در بافت ها و مایعات بدن منتشر می شود. متابولیسم آن کبدی و دفع آن عمدتاً از طریق ترشح در صفرا است. اوج غلظت سرمی اریترومایسین بسته به نوع استر آن 4-2 ساعت پس از مصرف خوراکی حاصل می شود. نیمه عمر این دارو یک و نیم تا ۲ ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 5 ساعت نیز افزایش یابد. عوارض جانبی اریترومایسین: تهوع، استفراغ، احساس ناراحتی در شکم، اسهال، کهیر، بثورات جلدی و سایر واکنش های آلرژیک کاهش بر گشت پذیر قدرت شنوایی در صورت مصرف مقادیر زیاد دارو، یرقان انسدادی و عوارض قلبی با مصرف این دارو گزارش شده اند. توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری: از اریترومایسین در بارداری در درمان عفونت های کلامیدیایی اروژنیتال و بیماری سیفلیس در خانم‌های باردار که حساسیت به پنی‌سیلین دارند، استفاده شده است. نتایج آزمون عملکرد کبد ممکن است طی مصرف اریترومایسین غیرطبیعی شود.