دانلود مقالات ISI درباره فیلم، پرده‌بینی + ترجمه فارسی

فیلم یا پرده‌بینی اصطلاحی است که به طور عام شامل تصاویر و عکس‌های متحرک و همچنین زمینه می‌گردد. ریشهٔ این نام در این واقعیت است که فیلم عکاسی به‌طور تاریخی عنصر اساسی رسانه ضبط و پخش تصاویر متحرک به حساب می‌آمده‌است. تولید فیلم‌ها از طریق ضبط تصویر مردم و اشیاء واقعی با دوربین یا به وجود آوردن آن‌ها از طریق تکنیک‌های انیمیشن یا جلوه‌های ویژه است. فیلم‌ها از مجموعه‌ای از قاب‌های انفرادی تشکیل شده‌اند که زمانی که به سرعت و پشت سرهم نمایش داده می‌شوند، توهم حرکت را در بیننده بوجود می‌آورند. بر اثر پدیده‌ای به نام ماندگاری تصویر که بر اثر آن یک منظره برای کسری از ثانیه پس از بین رفتن آن در حفظ می‌کنند، چشمک‌های بین تصاویر، قابل رویت نیستند. هم‌چنین عامل ارتباط عامل دیگری است که باعث مشاهده تصاویر متحرک می‌گردد. این اثر روانی به نام حرکت بتا معروف است. فلسفه فیلم با حرکت،صدا-تصویر آغاز می گردد. انواع متفاوتی از تصاویر متحرک در ارتباط با چارچوب و شرایط سینمایی خارج از قلمرو فرم قرار می گیرند. محوریت چارچوب موجبات فراهم ساختن هر دریچه ای به منظور بازیابی اطلاعات، ارتباطات، شگفتی و سرگرمی را امکان پذیر ساخته است. فیلم،تلویزیون،خدمات تجاری، انباشت داده، فضای بازی، تلفن همراه،چارچوب هنری، امکان ارتباط غیرتجاری، متبلور ساختن بحث ها و ایده ها و محتوای آنها در فضای خاص خود را فراهم ساخته و امکان تامل درباره آن تولیدات بوجود آمده است. در اوایل دهه ۱۸۶۰ میلادی، با استفاده از وسایلی مانند زنده‌گرد و پراکسینوسکوپ، سازوکارهای تولید مصنوعی به وجود آمد و تصاویر دو بعدی متحرک به نمایش درآمدند. این ماشین‌ها از انواع تکامل یافته ابزارهای ساده اپتیکی مانند توری‌های سحرآمیز بودند. این ابزار توان نمایش متوالی تصاویر با سرعتی را داشتند که در آن تصاویر به شکل متحرک به نظر می‌رسیدند. این پدیده، ماندگاری منظر نام گرفت. طبیعتاً، تصاویر می‌بایست به‌طور دقیق طراحی می‌شدند تا اثر مورد نظر را داشته باشند، به همین منظور اصول زیربنایی خاصی به‌عنوان بنیان ساخت فیلم انیمیشن در نظر گرفته شدند.