Genomic imprinting and the control of sleep in mammals

مطالعات اپی ژنتیک اخیر نشان می دهد که تاثیر ژنوم در زیست شناسی خواب بسیار مهم است. خواب یک فرآیند فیزیولوژیکی است که توسط مکانیزم های هومئوستاتیک و شبانه روزی اداره می شود و در اینجا شواهدی مبنی بر اینکه هر دو مکانیسم تحت تأثیر فرایندهای تنظیم شده تحت تاثیر قرار می گیرند بررسی می شود. تعداد روزافزون ژن های ثبت شده به کنترل مستقیم و غیرمستقیم خواب بستگی دارد و در برخی موارد تنظیم حرارتی یک مولکول متابولیک مهم برای اثر متقابل مکانیسم های ثبت شده و فیزیولوژی خواب است. علاوه بر این، این یک پدیده قابل توجه جدید است که ما کشف کردیم که صفات خواب پس از پدر و مادر از ارث بروند. ژنوم والدین تا اندازه ای مهم است که بتواند در پاسخ به از دست رفتن خواب می تواند تعیین کند که آیا یک ژن به صورت موضعی تنظیم می شود یا خیر. بنابراین، اکنون روشن است که ارتباط بین نشانه گذاری ژنوم و خواب وجود دارد. با این حال، کار تجربی برای ارتباط بین خواب و چاپ کردن فقط در مراحل اولیه آن است، سالهای بعدی، به طور کامل درک می کند که آیا فرضیه ی نشانه گذاری ژنوم خواب می تواند منجر به کشف های بزرگ شود و یا شاید برای رفع اسرار خواب .