Foreign aid and political instability in resource-rich countries

در این مقاله ما بررسی می کنیم که آیا کمک های خارجی و منابع طبیعی می تواند به عنوان یک لعن دوگانه در کشورهای در حال توسعه با حکومت ضعیف عمل کند. ما فرض می کنیم که نقدینگی خارجی به دیکتاتورها براساس ثروت منابع آنها، انگیزه های سیاسی برای سرمایه گذاری بلندمدت را کاهش می دهد و غارت کشور را افزایش می دهد و خروج غیرمستقیم رهبران از دفتر خود را بیشتر می کند. سپس شواهد تجربی برای چنین ارتباطی بین جریان کمک های بین المللی و گردش مالی نامنظم دولتی در کشورهای غنی از منابع وجود دارد. ما دریافتیم که تعامل بین منابع طبیعی و اکثر اشکال کمک های بین المللی با بی ثباتی سیاسی در مورد رژیم های غیر دموکراتیک ترکیب می شود. به نوبه خود، این ترکیبی از کمک های خارجی، منابع طبیعی و بی ثباتی سیاسی با عملکرد رشد پایین همراه است. بعضی از انواع کمک های کمتر قابل تعویض (مخصوصا بشردوستانه) و کمک های مالی که باعث ایجاد بدهی نمی شوند، به نظر نمی رسد که این اثر را داشته باشند.