A transatlantic perspective on the integration of immuno-oncology prognostic and predictive biomarkers in innovative clinical trial design

ایمونوتراپی ها هدف از فعال سازی سیستم ایمنی بدن خود را علیه سرطان و یکی از امیدوار کننده ترین استراتژی های درمان سرطان هستند، اما در حال حاضر با نرخ پاسخ متغیر محدود شده اند. زیست مارکرها ممکن است به تشخیص بیماران مبتلا به احتمال بیشتری برای درمان پاسخ دهد. آنها همچنین می توانند به تصمیم گیری بالینی برای درمان ترکیبی، برنامه های دوز و تعیین پیشرفت در برابر عود کمک کنند. با این حال، قبل از اینکه بتوان آنها را در عمل مورد استفاده قرار داد، نیاز به تأیید چنین علائم زیستی در آزمایشهای بالینی پیشگیرانه وجود دارد. بر این اساس، ضروری است که آزمایشهای بالینی برای ایمونوتراپی شامل بیومارکرها باشد. در اینجا، با تمرکز بر تنظیمات ویژه ای از روش های ایمنی، ما در مورد هر دو مانع علمی و تدارکاتی برای شناسایی بیومارکرهای بالقوه و آزمایش آنها در آزمایشات بالینی بحث می کنیم.