Fibromyalgia and Related Conditions

فیبرومیالژیا، اصطلاح در حال حاضر ترجیح داده شده برای درد عضلانی اسکلتی است که به طور معمول همراه با علائمی مانند خستگی، مشکلات حافظه و اختلالات خواب و خلق است که هیچ علت دیگری را نمی توان شناخت. پیش از این، برخی از شک و تردید در مورد اینکه آیا یک ماده آلی وجود دارد؟ برای این شرایط مرتبط است، اما امروز شواهد غیر قابل انکار از تصویر برداری مغز و سایر تکنیک هایی وجود دارد که این وضعیت دارای پایه های قوی بیولوژیکی است، هر چند که عوامل روانشناختی، اجتماعی و رفتاری در بعضی از بیماران نقش برجسته ای دارند. علائم پاتوفیزیولوژیک یک سیستم عصبی مرکزی حساس شده یا بیش از حد فعال است که منجر به افزایش کنترل حجم صدا یا افزایش درد و پردازش حسینی می شود. این وضعیت می تواند در انزوا رخ دهد، اما اغلب اوقات با سایر شرایطی که در حال حاضر نشان داده شده است پاتوفیزیولوژی پایه مشابه (به عنوان مثال سندرم روده تحریک پذیر، بینایی مثانه و سردرد تنش) یا به عنوان یک کمبود در افراد مبتلا به بیماری هایی که توسط آسیب یا التهاب در محیط پیرامونی (مانند اختلالات خودایمنی و استئوآرتریت). در مثال دوم، اصطلاح "درد متمرکز" این واقعیت را ثابت می کند که علاوه بر درد که ممکن است توسط عوامل محیطی ایجاد شود، افزایش اضافی در سیستم عصبی مرکزی اتفاق می افتد. مهم است که این پدیده را به رسمیت بشناسیم (صرف نظر از اصطلاح مورد استفاده برای توصیف آن)، زیرا افراد مبتلا به درد متمرکز تقریبا به درمان هایی که برای درد های محیطی (جراحی و مواد مخدر) خوب عمل می کنند و به طور عمده به داروهای ضد درد تقسیم می شوند، پاسخ نمی دهند و درمان های غیر دارویی.