Toward stratified treatments for bipolar disorders

در اختلالات دوقطبی، مرزهای تشخیصی نامشخص با افسردگی یک طرفه و اسکیزوفرنیا وجود دارد، عدم تطابق دستورالعمل های درمان، مراحل نسبتا طولانی آزمایش و خطا بهینه سازی درمان و افزایش استفاده از درمان ترکیبی پیچیده بدون شواهد تجربی است. این نشان می دهد که تعریف فعلی اختلالات دوقطبی براساس علائم بالینی نشان دهنده یک موجودیت ناهمگونی بالینی و علمی است. طبقه بندی درمان برای اختلالات دو قطبی مبتنی بر بیومارکرها و نشانگرهای بالینی پیشرفته مورد نیاز برای افزایش اثربخشی درمان در حال حاضر و بهبود شانس توسعه روش های جدید درمان است. این بررسی یک چارچوب نظری برای شناسایی بیومارکرها و خلاصه ترین نشانگرهای امیدوارکننده برای طبقه بندی در مورد اثرات مفید و اثرات درمان است. مشخصه های دولت و مرحله، آزمایش های عصبی روانشناختی، تصویر برداری عصبی، و نشانه های زیستی ژنتیکی و اپی ژنتیک با توجه به توانایی آنها در پیش بینی پاسخ به روان پزشکی خاص و روان شناختی مرتبط با اختلالات دوقطبی مورد بحث قرار می گیرد. تا به امروز، نشانگرهای قابل اطمینان از تحقیقات روانپزشکی و تاریخچه مشتق شده است، در حالی که هیچ نشانگر زیستی مشخص نشده است که به طور قابل اعتماد پاسخ های فردی را پیش بینی کند. این بررسی هر دو اهمیت مهارت های تشخیصی بالینی و نیاز به تحقیقات بیولوژیکی را برای شناسایی نشانگرهایی که به هدف قرار دادن درمان به طور خاص به زیر جمعیت بیماران دوقطبی اجازه می دهد که بیشتر از یک درمان خاص بهره مند شوند و احتمال بیشتری برای ایجاد عوارض جانبی واکنش ها