Sense of meaningfulness, sources of meaning, and self-evaluation of economically disadvantaged youth in Hong Kong: implications for youth development programs

این مطالعه با هدف بررسی شیوه برنامه های توسعۀ جوانان برای جوانان محروم اقتصادی با بررسی اینکه چگونه حسگر معنی دار و منابع معنای خود را با خود ارزیابی مرتبط می کنند. بر اساس طرح نظرسنجی از 373 نوجوان چینی کم درآمد چینی که از پنج مدرسه ای در مناطق با بالاترین درصد از خانواده های کم درآمد در هنگ کنگ استخدام شده اند، نتایج نشان می دهد که رابطه مثبت بین احساس معنی دار بودن و خود ارزیابی وجود دارد. یافته ها همچنین نشان می دهند که منابع ذاتی معنای (فردگرائی، کالک گرایی و خود تعالی) با اعتماد به نفس رابطه مثبت دارند. نتایج نشان می دهد که آرمان های بیرونی منبع اصلی ارزیابی مثبت از نوجوانان چینی هنگ کنگ نیستند که در خانواده های کم درآمد زندگی می کنند. برعکس، آنها مفهوم زندگی را از منابع مختلف ذاتی به دست آورده اند. ادراک آنها از منابع ذاتی معنا و معنای معنی دار به طور مشترک برای تأثیر خود بر ارزیابی آنها موثر بود. با توجه به ارزش معنای موجود در توسعه جوانان در شرایط اقتصادی سخت، تمرینکنندگان و مربیان باید با روند زندگی آگاهی نوجوانان کم درآمد کار کنند تا آنها را به فرصت هایی برای تجارب ثروتمندتر و عمیق تر برای توسعه شخصی، ارتقاء روابط، مشارکت جامعه و غنی سازی معنویت. آنها همچنین باید آموزش جامع مهارت های زندگی را در تمام زمینه های رسمی، غیر رسمی و غیر رسمی آغاز کنند.