Efficacy of behavioral interventions for reducing problem behavior in persons with autism: An updated quantitative synthesis of single-subject research

رفتارهای مشکلی یا چالش برانگیز در افراد مبتلا به اوتیسم بسیار شایع است و خطرات عمده ای را برای فرد مبتلا به اوتیسم و ​​خانواده اش ایجاد می کند. به منظور کاهش رفتار مشکل، چندین مداخله رفتاری استفاده می شود. ما یک سنتز کمی از مطالعات تک موضوع را برای بررسی اثربخشی مداخلات رفتاری برای کاهش رفتارهای مشکل در افراد مبتلا به اوتیسم انجام دادیم. دوازده و سیزده مطالعاتی که 358 فرد مبتلا به اوتیسم را نشان می دادند، معیارهای ورود را داشتند و در تجزیه و تحلیل های آماری قرار داشتند. به طور کلی، ما دریافتیم که مداخلات رفتاری به طور متوسط ​​در کاهش رفتارهای مشکوک در افراد مبتلا به اوتیسم موثر هستند، اما برخی از مداخلات به طور قابل ملاحظه ای موثرتر از دیگران بود. نتایج بیشتر نشان داد که استفاده از مداخلات رفتاری مثبت (غیرواقعی) در طول زمان افزایش می یابد. مداخلات رفتاری به طور متوسط ​​به همان اندازه مؤثر بود، صرف نظر از نوع رفتار مشکوک که مورد هدف قرار گرفت. مداخلات پیش از آنکه یک تجزیه و تحلیل عملکردی را کاهش دهد، رفتار مشکوک را به طور قابل توجهی بیشتر از مداخلات که قبل از آن توسط یک تجزیه و تحلیل عملکردی پیش رفته، کاهش می دهد در نهایت، ویژگیهای درمانی و تجربی، اما نه ویژگی های شرکت کننده، از لحاظ آماری معنی دار بودند که از نظر اثربخشی درمان رفتاری قابل توجه بودند.