Technological regimes and firm survival

در این مقاله بررسی می شود که آیا نوع رژیم تکنولوژیکی اثرات زمان ورود، اندازه ورود (یعنی منابع ابتدایی) و یادگیری فعال (پس از ورود) بر بقای شرکت را تعدیل می کند. با تجزیه و تحلیل یک مجموعه داده های منحصر به فرد از شرکت های تولید تازه تاسیس کره، ما متوجه می شویم که اثرات عوامل موثر بر بقای شرکت بطور قابل توجهی در رژیم های تکنولوژیکی متفاوت است. به طور خاص، اندازه ورودی بیشترین تأثیر مثبت بر بقای شرکت را در رژیم مشخص می کند که دارای فرصت کم تکنولوژیکی و بالا بودن قابلیت تحقیق و توسعه است که در آن فرصت هایی برای نوآوری مخرب رکود می شود و احتمال استفاده از منابع اولیه بیشتر است. یادگیری فعال پس از ورود از طریق تحقیق و توسعه، برعکس، بیشترین تأثیر را بر بقای شرکت در رژیم فرصت های تکنولوژیکی بالا و قابلیت اطمینان تحقیق و توسعه کم دارد، که در آن یادگیری فعالانه از طریق تلاش های تحقیق و توسعه همزمان برای حیات بقای شرکت بسیار مهم تر از مزیت های اولیه اولیه است با توجه به احتمال ویرانی خلاق