Economic instruments and marine litter control

این مقاله یک بررسی جامع و جامع از ادبیات مربوط به ابزارهای اقتصادی که می تواند سطوح آب آشامیدنی را کاهش دهد، فراهم می کند. ما هزینه های اجرای، سطح اثربخشی و همچنین اثرات غیرمستقیم محیط زیستی و اجتماعی-اقتصادی (اثرات خارجی) را که ممکن است در نتیجه اجرای آنها بوجود آمده، ارزیابی کنیم. شواهد نشان می دهد که به طور کلی اثرات مثبت مالیات های زیست محیطی بر مواردی مانند کیسه های پلاستیکی از لحاظ استفاده کاهش یافته، و نیز کم هزینه اجرای مناسب است. به همین ترتیب، طرح های بازپرداخت سپرده ها می توانند نرخ بازگشت بالاتری را برای بطری ها به دست آورند، گرچه با هزینه ای نسبتا بالا (به خصوص زمانی که این طرح طیف وسیعی از انواع بسته بندی را هدف قرار می دهد). در مورد جمع آوری زباله های شهری، می توان از اتهام "پرداخت به عنوان پرتاب" برای جبران کاهش ضایعات استفاده کرد. در مناطق ساحلی، با جمع آوری مالیات های توریستی، جمع آوری و درمان زباله ها بیشتر می تواند مورد حمایت قرار گیرد، اگرچه خطر بالایی وجود دارد که این وجوه ممکن است برای مقاصد دیگر مورد استفاده قرار گیرد. در صنعت ماهیگیری، پاداش برای کشتی های ماهیگیری که پس انداز را به ساحل برگردانده اند نشان داده شده است که هر دو باعث کاهش میزان آب آشامیدنی دریایی و نیز افزایش درآمد ماهیگیران می شود. از آنجایی که اکثریت وسیع بسترهای دریایی از منابع زمینی تهیه شده و از پلاستیک ساخته شده اند، ابزارهای اقتصادی که منابع مربوط به بسترهای زمینی را هدف قرار می دهند، به طور گسترده ای در نظر گرفته می شوند تا بیشترین کاهش را در میزان خشخاش دریایی داشته باشند. انتخاب یک مداخلات مناسب مورد خاص است، که عمدتا بسته به منبع آلودگی به کار رفته، ویژگی های سازمانی و زیرساخت های کشور، تنظیمات مصرف کننده و رفتار عادی و ترکیب کلی بخش اقتصادی است.