Time effects of climate change mitigation strategies for second generation biofuels and co-products with temporary carbon storage

نسل دوم سوخت های زیست محیطی، وسیله ای برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و ذخیره یا به تأخیر انداختن انتشار کربن خاک نسبت به سوخت های پایه بر اساس استراتژی استفاده شده برای سنتز سوخت های زیستی و محصولات مشترک است. تا جایی که کاهش یابد، کربن آلاینده های کربنی خاک و ناتوانی ناشی از حذف مواد معدنی کشاورزی برای تولید سوخت های زیستی ممکن است سبب انتشار گازهای گلخانهای در دوره حیات بیش از آستانه های سیاست ملی شود و به این ترتیب خطرات ناشی از سیاست های تجدید پذیر سوخت را از بین ببرد. استراتژی هایی برای کاهش کربن آلاینده های آلی خاک مانند استفاده از مواد مغذی و کربن و اصلاحات پایدار زمین منجر به اعتبار گازهای گلخانه ای متغیر می شود. مطالعات اخیر برای استفاده از روش های تسریع شعاعی وابسته به زمان به جای زمان محاسبه شده برای حسابداری گازهای گلخانه ای با استفاده از سوخت های فسیلی استدلال کرده اند اما مطالعات ارزیابی چرخه عمر چندین ساله، تأثیر انتشار های مختلف کربن آلی خاک را با استفاده از گروه بین دولتی تغییرات اقلیمی 3 مدل ها. این تحقیق یک رویکرد تسلیحاتی تابشی وابسته به زمان را به یک سری داده های مجموعه ای از مجموعه ای از مجموعه ای از چرخه های حیاتی چرخه انتشار گلخانه ای برای اتانول لیگنوسلولوزیک که حاوی مقادیر موقت متغیر انتشار گازهای گلخانه ای خاک است، اعمال می کند. این مطالعه نشان می دهد که میانگین انتشار گازهای گلخانه ای و غفلت از زمانی که تداخل یا انتشار در یک افق زمانی انتخاب شده می تواند منجر به افزایش بیش از 80٪ میزان تاثیر استراتژی کاهش می شود. این امر نشان می دهد که استفاده از استراتژی هایی برای حفظ ذخایر کربن آلی خاک در اوایل یک برنامه سوخت زیستی، از کاهش تغییرات اقلیمی حمایت می کند. چنین استراتژی هایی به کشاورزان کمک می کند تا به بهترین نحو مدیریت کربن خاک را در چرخه تولید سوخت زیستی تولید کنند. رویکردهای وابسته به زمان، نیاز به اقدامات اولیه کاهش محدودیت گازهای گلخانه ای را برای حمایت از سوخت های زیست محیطی و سیاست های کشاورزی تسریع می کند.