The effectivity analysis of adding sensors for improving model based fault isolability properties

با استفاده از تجزیه مدل ساختاری، معادلات و متغیرهای یک مدل سیستم به دسته های مختلف تقسیم می شوند. سپس، روابط ارتباطی بین معادلات خطا می تواند استخراج شود، که منجر به جدا شدن خطا می شود. با توجه به پارتیشن های متغیر، فضای انتخاب اضافه کردن سنسور ها به طور قابل توجهی کاهش می یابد. مفید است که به جای قرار دادن حسگر بهینه سازی شده و باعث افزایش انزوا زدن خطا شود. علاوه بر این، رویکرد ما نیازی به ایجاد یک ماتریس امضای خطا برای تشخیص خطا نیست. الگوریتم های کارآمد مبتنی بر این رویکرد پیشنهاد شده اند و شبیه سازی سیستم چهار مخزن، اعتبار روش را نشان می دهد.