کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
3402331 1222711 2009 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Etravirina: barrera genética y desarrollo de resistencias
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری ایمنی شناسی و میکروب شناسی میکروب شناسی
پیش نمایش صفحه اول مقاله
Etravirina: barrera genética y desarrollo de resistencias
چکیده انگلیسی

ResumenA diferencia de los inhibidores de la transcriptasa inversa no análogos de nucleósidos (ITINAN) de primera generación, para desarrollar resistencia completa a etravirina (ETR) se requiere el acúmulo de varias mutaciones. Muestra una barrera intermedia frente a la aparición de resistencia parcial, y alta para el de resistencia completa. Algunas mutaciones seleccionadas por nevirapina o efavirenz impactan la actividad de ETR, siendo las más frecuentes Y181C, G190A/S, K101E, L100I, Y188L y V90I. El grado de resistencia conferida por cada una es distinto. En la actualidad se dispone de al menos 3 listados de mutaciones que otorgan la puntuación exacta a cada mutación. Estos listados se han validado con el grado de resistencia observado en fenotipos pareados, y con respuesta clínica en los estudios DUET. Los 3 scores muestran un elevado grado de concordancia entre ellos. ETR es, en la actualidad, uno de los antirretrovirales en los que se puede calcular de modo sencillo y con mayor precisión su actividad basándose en datos genotípicos. Las mutaciones seleccionadas tras fracasos a inhibidores de la transcriptasa inversa análogos de nucleósidos, especialmente análogos de la timidina, T69D/N y M184I/V, confieren hipersusceptibilidad frente a ETR (fold change < 0,4) en hasta 1 de cada 3 muestras analizadas. Es crucial la retirada precoz de ITINAN de primera generación en pacientes con fracaso virológico para evitar el acúmulo de mutaciones que puedan comprometer la actividad del fármaco.

Unlike first-generation non-nucleoside reverse transcriptase inhibitors (NNRTI), to develop complete resistance to etravirine (ETR), various mutations must be accumulated. This drug shows an intermediate barrier against partial resistance and a high barrier to complete resistance. Some mutations selected by nevirapine or efavirenz affect the activity of ETR, the most frequent being Y181C, G190A/S, K101E, L100I, Y188L and V90I. The grade of resistance conferred by each mutation differs. Currently, there are at least three lists of mutations that confer an exact score to each mutation. These lists have been validated with the grade of resistance observed in paired phenotypes and with clinical response in the DUET studies. The three scores show a high degree of agreement. ETR is currently one of the antiretroviral drugs whose activity can be calculated simply and accurately on the basis of genotypic data. The mutations selected after failure to nucleoside reverse transcriptase inhibitors, thymidine analogue, T69D/N and M184I/V, confer hypersusceptibility to ETR (fold change < 0.4) in up to 1 out of every 3 samples analyzed. The early withdrawal of first-generation NNRTIs in patients with virological failure is essential to avoid the accumulation of mutations that could compromise the activity of this drug.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Enfermedades Infecciosas y Microbiología Clínica - Volume 27, Supplement 2, December 2009, Pages 32-39