کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
344622 617433 2015 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Child maltreatment and adult psychopathology in an Irish context
ترجمه فارسی عنوان
بدرفتاری در دوران کودکان و آسیب روانی در بزرگسالی در بافت ایرلند
کلمات کلیدی
کودک آزاری، بدرفتاری در دوران کودکی، CTQ، SCID، SCORE، CANSAS
فهرست مطالب مقاله
چکیده

واژه های کلیدی

مقدمه

روش

استخدام شرکت کنندگان مطالعه، بازنمایی و اندازه 

شرکت کنندگان

پروتکل ارزیابی

روند انجام بررسی

مدیریت داده ها

نتایج

جدول 1. مقایسه نمونه های بالینی و گروه شاهد نرمال بنابر مقیاس های پرسشنامه تروما در دوران کودکی.

جدول 2. مقایسه نمرات میانگین موردهای مبتلا به اختلالات شخصیت و موردهای بدون این اختلال بنابر مقیاس های پرسشنامه ترومای دوران کودکی

جدول 3. نرخ بدرفتاری در دوران کودکی در موردهای مبتلا به اختلالات شخصیت و موردهای بدون این اختلال

جدول 4. همبستگی های میان پرسشنامه تروما در دوران کودکی (CTQ) و مقیاس ارزیابی کلی عملکرد (GAF)، ارزشیابی به شیوه معمول و ارزیابی سیستماتیک پیامدهای بالینی (SCORE)، فرم کوتاه ابزار ارزیابی نیاز کمبرول برای بیماران (CANSAS) و شاخص آمادگی برای روان درمانی (RPI).

بحث
ترجمه چکیده
199 کاربر خدمات سلامت روانی با پروتکلی که شامل پرسشنامه ترومای دوران کودکی، مصاحبه های بالینی ساختاریافته ی اختلالات محور یک و دو DSM-IV (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش چهارم)، مقیاس ارزیابی عملکرد کلی، SCORE، مقیاس ارزیابی خانواده، فرم کوتاه ابزار ارزیابی نیاز کمبرول و شاخص آمادگی روان درمانی بود مورد مصاحبه قرار گرفتند. موردهای بالینی ایرلند نسبت به نمونه ی هنجاری U.S بدرفتاری بیشتری را در دوران کودکی تجربه کرده بودند. موردهایی که هر دو نوع اختلال محور 1 و 2 را داشتند بیشتر از موردهایی که فقط به اختلالات محور 1 مبتلا بودند مورد کودک آزاری قرار گرفته بودند. هیچ ارتباطی میان انواع CM و انواع آسیب روانی مشاهده نشد. سازگاری فعلی بیمار در روابط خانوادگی و نیازهای خدماتی (نه عملکرد کلی و انگیزه برا روان درمانی) با سابقه ی CM همبستگی داشت. بنابراین می توان گفت که کودک آزاری به بروز آسیب روانی در بزرگسالی کمک می کند و سطوح بالای تروما با اختلال شخصیت همایند، نیاز خدماتی بیشتر و سازگاری کمتر در روابط خانوادگی ارتباط دارد. سابقه CM به شیوه ی معمول و بهنگام ارزیابی کاربران خدمات سلامت روان بزرگسالان، خصوصا کاربران مبتلا به اختلالات شخصیت، تعیین می شود و روان‌درمانی مناسب مبتنی بر شواهد که ترومای کودکی را هدف قرار می دهند توصیه می شوند.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی پریناتولوژی (پزشکی مادر و جنین)، طب اطفال و بهداشت کودک
چکیده انگلیسی

One-hundred-ninety-nine adult mental health service users were interviewed with a protocol that included the Childhood Trauma Questionnaire, the Structured Clinical Interviews for Axis I and II DSM-IV disorders, the Global Assessment of Functioning scale, the SCORE family assessment measure, the Camberwell Assessment of Need Short Appraisal Schedule, and the Readiness for Psychotherapy Index. Compared to a U.S. normative sample, Irish clinical cases had higher levels of maltreatment. Cases with comorbid axis I and II disorders reported more child maltreatment than those with axis I disorders only. There was no association between types of CM and types of psychopathology. Current family adjustment and service needs (but not global functioning and motivation for psychotherapy) were correlated with a CM history. It was concluded that child maltreatment may contribute to the development of adult psychopathology, and higher levels of trauma are associated with co-morbid personality disorder, greater service needs and poorer family adjustment. A history of child maltreatment should routinely be determined when assessing adult mental health service users, especially those with personality disorders and where appropriate evidence-based psychotherapy which addresses childhood trauma should be offered.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Child Abuse & Neglect - Volume 45, July 2015, Pages 101–107
نویسندگان
, , , , , , , , , , , , , , , ,