Risk factors for child maltreatment in an Australian population-based birth cohort

بدرفتاری با کودک و دیگر دوران کودکی ناشی از ناراحتی بر سلامت جامعه و نتایج اجتماعی و اقتصادی تاثیر می گذارد. شناخت عوامل خطرساز برای سوء رفتار با کودک می تواند برای شناسایی کودکان خطرناک باشد و ممکن است فرصت های پیشگیرانه را نشان دهد. ما تعداد طیفی از عوامل خطرزای فرزند، والدین و خانوادگی را برای کودک خردسال مورد بررسی قرار دادیم که در 2743 سال آینده جمعیت 2443 استرالیایی مورد بررسی قرار گرفته است. بدرفتاری فیزیکی، سوء استفاده جنسی، سوء رفتارهای عاطفی، غفلت و شاهد خشونت خانگی در دوران ابتدایی بزرگسالان ثبت شده است. عوامل خطر بالقوه در طول دوران کودکی به طور منظم جمع آوری شده و یا به صورت گذشته گذشته گزارش می شوند. انجمن ها با استفاده از رگرسیون لجستیک دو متغیره و چند متغیره برآورد شده و به نمرات جمعی ریسک تقسیم شدند. سطوح بالاتری از ضعف اقتصادی، فقدان بهداشت روانی والدین و مصرف مواد و بی ثباتی اجتماعی به شدت با افزایش خطر ابتلا به بدرفتاری با کودک ارتباط دارد. شاخص های سلامت کودک ارتباطات متفاوتی را نشان داد و خلق و خوی نوزاد به حالت بدرفتاری ختم نشد. در میان انواع بدرفتاری، برخی از تفاوت ها مشاهده شد اما پروفایل های ریسک به طور کلی مشابه بودند. در تجزیه و تحلیل چند متغیری، نه عامل مستقل خطر شناسایی شد، از جمله برخی از آنها که به طور بالقوه قابل تغییر هستند: نامطلوب اقتصادی و مشکلات مواد غذایی والدین. ریسک بدرفتاری با افزایش تعداد عوامل خطرزا همراه بوده و شیوع بدرفتاری در بالاترین گروه های خطر بیش از 80 درصد است. نمره ریسک تجمعی براساس عوامل خطر مستقل به شناسایی افرادی که در معرض خطر بسیار خطرناکی قرار گرفته اند، در حالیکه نمره ای که همه عوامل خطر و خطرناک را شامل می شود، شناسایی بهتر افراد کم خطر را می دهد.