Preschoolers' perceptions of neighborhood environment, safety, and help-seeking

مطالعاتی که بر سلامت و رفاه کودکان تمرکز می کنند، اغلب در محله ها به عنوان واحد تحلیلی تمرکز می کنند، زیرا در این محدوده جغرافیایی، کودکان بیشتر وقت خود را صرف می کنند. چنین مطالعات نشان داده اند که محله ها به طور مستقیم و غیر مستقیم بر ایمنی و رفاه کودکان تأثیر می گذارد. بسیاری از این تحقیق بر روی داده های سرشماری و / یا درک پرستاران از ویژگی های محله متمرکز شده است. توجه کمتر به تجارب محله و ادراکات فرزندان خود، به ویژه کودکان کم است. مطالعه حاضر با استفاده از دو تکنیک برای مصاحبه با دانش آموزان پیش دبستانی (4 و 5 ساله) انجام شد: مصاحبه های فردی شامل طراحی و تمرکز گروه هایی که داستان و عروسک را ادغام می کردند. در این مطالعه، مهم است که درک ادراکات کودکان به کار گرفته شود و اقدامات جدیدی را برای انجام این کار ارائه می دهد. در مطالعه حاضر، کودکان بسیار جوان در مرکز اکتشاف قرار گرفتند و یافته ها بر این باورند که تجارب کودکان در محله خود به لحاظ جغرافیایی محدود است. آنها درباره خانه ها، پیش دبستان ها و زمین بازی صحبت کردند. به طور جزئی، این یافته ممکن است نشان دهنده فقدان فضاهای دوستانه کودک و منابع برای کودکان در محله باشد. علاوه بر این، مطالعه فعلی نور را به درک کودکان و توانایی بحث در مورد ایمنی و کمک به دنبال کردن، که مفاهیم کلیدی برای برنامه ریزی آینده برنامه های پیشگیری و مداخله با کودکان است، بی فایده می سازد. افرادی را که به آنها بچه ها گفته اند برای کمک به آنها مراجعه کرده اند، نشان می دهد لیست بسیار محدودی از اعضای خانواده را نشان می دهد که موجب نگرانی در مورد شبکه های حمایت از کودکان و خانواده های آنها می شود. این مطالعه نشان می دهد که گنجاندن دیدگاه های کودکان جوان ممکن است برنامه ها و ابتکارات را با هدف بهبود ایمنی و رفاه آنها با شناسایی منابع حمایت و تهدید از دیدگاه های کودکان تسهیل کند.