Reversibility in session-based concurrency: A fresh look

تحقیقات زیادی به پایه هایی برای سیستم های نرم افزاری ارتباطی محور پرداخته است. رویکرد برجسته به صحت از تأیید بر اساس انواع جلسات برای اجرای ارتباطات ساختار یافته استفاده می کند. یک رویکرد اخیر به قابلیت اطمینان از اقدامات برگشت پذیر به عنوان راهی برای واکنش به رویدادهای غیرمنتظره یا خرابی استفاده می کند. در این مقاله، ما یک دید ساده را توسعه می دهیم: ماشین های معنایی مورد نیاز برای تعریف ناهمزمان (مبتنی بر صف)، ارتباطات تحت نظارت همچنین می تواند از پروتکل های برگشت پذیر پشتیبانی کند. ما یک چارچوب ارتباط جلسه ای را پیشنهاد می کنیم که در آن مانیتورها از برگشت پذیری فرآیندهای (یکپارچه) پشتیبانی می کنند. پیشگویی اصلی در رویکرد ما، انواع جلسات با حال و گذشته است، که به ما امکان می دهد معانی عملیات برگشت پذیر را ساده تر کنیم. ما اثبات می کنیم که برگشت پذیری در چارچوب ما از نظر منطقی سازگار است و راه هایی برای استفاده از مانیتور ها برای کنترل اقدامات برگشت پذیر تعریف می شود.