The distributional effect of commuting subsidies - Evidence from geo-referenced data and a large-scale policy reform

ما از لغو جزئی لغو مالیاتی برای مسافران در آلمان برای بررسی توزیع مزایای یارانه های رفت و آمد بین کارگران و شرکت ها استفاده می کنیم. با توجه به مجموعه وسیعی از داده های کارفرمایان و کارکنان ارجاعی جغرافیایی، ما از فاصله دقیق مسیر بین محل کار و محل اقامت برای محاسبه مزایای بازپرداخت خالص شخصی از یارانه های رفت و آمد استفاده می کنیم. در راستای نظریه های بازدهی کارایی شهری، شواهد قوی وجود دارد که کارفرمایان به طور متوسط ​​حدود یک سوم از دستمزد خالص خالص ناشی از اصلاحات را در صورتی که دستمزد به طور جداگانه مورد مذاکره قرار می گیرند، به طور متوسط ​​جبران کند. ما هیچ اثری قابل مقایسه ای برای کارگران تحت پوشش قراردادهای دستمزد جمعی پیدا نمی کنیم. وجود بعدی دو رژیم یارانه ی مشترک در یک محیط سازمانی سازگار دیگر، اجازه می دهد تا استنتاج دهد که چگونه هر رژیم درآمد بین گروه های دستمزد و بین مناطق را بازپرداخت می کند. ما دریافتیم که معرفی مقررات پایینی برای مسافتهای رفت و آمد منجر به توزیع بیشتر درآمد خالص درآمدهای خالص بین گروههای دستمزد و مناطق نسبت به یک رژیم بدون مرز پایین است.