Model of sustainable development of energy system, case of Hamedan

رشد اقتصادی پایدار و بهبود رفاه اجتماعی بستگی به عرضه کافی منابع انرژی دارد، در حالیکه استفاده از منابع انرژی یکی از عوامل اصلی تخریب محیط زیست است. این تحقیق در حال توسعه یک مدل سیستم پایدار انرژی و یک روش جدید برای ارزیابی پایداری است. این مدل جریان انرژی از منابع اولیه را از طریق پردازش، تبدیل و استفاده از فناوری های نهایی در یک چارچوب بهینه سازی نشان می دهد که در آن تقاضای انرژی مفید در بخش های مختلف اجتماعی و اقتصادی مورد نیاز است. تأثیر زنجیره تامین و مصرف انرژی بر محیط زیست در هر سطح از سیستم انرژی نیز در ساختار مدل جاسازی شده است. سپس تجزیه و تحلیل چند معیاره تغییرات اعمال می شود و شاخص های توسعه پایدار کل سیستم نتیجه گیری می شود. در نهایت، اثرات سیاست یارانه انرژی و نرخ رشد اقتصادی بالا بر پایداری سیستم انرژی در سه مرحله تحلیل می شود. نتایج نشان می دهد که یارانه های انرژی کاهش نرخ بهبود شاخص کل پایداری را کاهش می دهد. همچنین، هنگامی که رشد اقتصادی بالا با یارانه انرژی همراه است، این شاخص به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. نتایج نشان می دهد که چگونه نفوذ پتانسیل های انرژی تجدید پذیر وضعیت سیستم های انرژی پایدار را تغییر می دهد.