Designing an efficient humanitarian supply network

سازمان های بشردوستانه به طور فزاینده ای، انبارهای منطقه ای و منابع پیش تعیین شده را به صورت محلی باز کرده اند. انتخاب مکان های مناسب آسان و غالبا مبتنی بر فرصت ها است نه تصمیم گیری های منطقی. سیستم های تصمیم گیری اختصاصی می تواند به تمرینکنندگان انسانی کمک کند تا شبکه های عرضه خود را طراحی کنند. ادبیات علمی پیشنهاد می کند که استفاده از مدل های بخش تجاری، اما به ندرت محدودیت ها و زمینه های خاص عملیات بشردوستانه، مانند دریافت داده های دقیق، عدم اطمینان بالا، بودجه های محدود و افزایش فشار بر بهره وری را در نظر می گیرد. ما روش متفاوتی را پیشنهاد می کنیم تا به طور مناسب از تصمیم گیرندگان بشردوستانه در طراحی زنجیره های عرضه خود پشتیبانی کنند. سهم ما بر اساس تعریف سناریوهای کلان برای اطمینان از پیش بینی تقاضا با استفاده از داده های فاجعه گذشته و روند های آینده است. تقاضای اقلام امداد بر اساس این سناریوها، به منظور بهبود شبکه های عرضه در حال حاضر، به یک مدل برنامه ریزی خطی تلفیقی کامل هدایت می شود. مشخصات این مدل در همکاری نزدیک با کارگران بشردوستانه تعریف شده است. این مدل اجازه می دهد تا تجزیه و تحلیل اثر استراتژی منابع جایگزین جایگزین و نیازهای سطح خدمات به بهره وری عملیاتی. این توصیه های واضحی را برای یک زمینه مشخص فراهم می کند و شکاف میان دانشگاهیان و متخصصین انسانی را برطرف می کند. این روش برای کمک به طیف وسیعی از سازمان های بشردوستانه مورد استفاده قرار می گیرد و یک برنامه خاص برای طراحی زنجیره تامین فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر در مورد جزئیات بیشتر مورد بحث قرار می گیرد.