(Non-) robustness of vulnerability assessments to climate change: An application to New Zealand

ارزیابی آسیب پذیری به تغییرات آب و هوایی یک عنصر کلیدی برای اطلاع رسانی به سیاست و تحقیقات در مورد آب و هوا است. ارزیابی براساس جمعآوری شاخصها یک سؤال قوی برای سادگی دارند اما در معرض خطر بیش از حد سادهسازی و عدم اطمینان هستند. این مقاله به بررسی عدم استحکام ارزیابی مبتنی بر شاخص ها به تغییرات فرضیه ها در مورد میزان جایگزینی یا جبران سازنده بین شاخص ها می پردازد. مطالعه موردی ما یک ارزیابی در سراسر کشور برای نیوزیلند است. ما دریافتیم که رتبه بندی مناطق جغرافیایی به پارامترهای مختلف عملکرد تجمعی حساس است، به این معنی که مناطقی که به شدت آسیب پذیر هستند طبقه بندی می شوند حتی ممکن است با توجه به همان خطرات آب و هوایی و گروه های جمعیتی به رده کمتر آسیب پذیر تبدیل شوند. بعد از بررسی ارزیابی های سیاسی، به خطر می افتد. اگرچه رویکردهای مبتنی بر شاخص ها ممکن است در شناسایی رانندگان آسیب پذیری کمک کند، اما دلیل ضعف در استفاده از آنها برای توصیه های کاهش یا تطبیق دادن با توجه به عدم اطمینان بالا به علت عدم قابلیت اطمینان، وجود دارد.