Coupled hydro-mechanical aging of short flax fiber reinforced composites

یکی از چالش های استفاده گسترده از بیو کامپوزیت ها برای برنامه های کاربردی مهندسی، تأثیر شرایط محیطی بر خواص مکانیکی آنهاست، به ویژه برای ترکیبی از عوامل پیری مانند دما، رطوبت و تنش های مکانیکی. بنابراین هدف از این مقاله بررسی تأثیر عوامل سنکوین همراه با تمرکز بر کامپوزیت های 100٪ زیستی و زیست سازگار از کتان / پلی (اسید لاکتیک) با مقادیر مختلف فیبر است. توسعه یک تست تعیین خاص، امکان سنجی های مرسوم در محل را امکان پذیر ساخته و امکان مقایسه اثرات عوامل پیرسینگ ترکیبی با عوامل پیرسون غیر همجوشی را مقایسه کرد. تایید شده است که دمای پیری در شرایط مرطوب منجر به از دست دادن خواص الاستیک، به خصوص برای کسر فاکتور بالاتر است. در حالی که آزمایش های خزش در شرایط خشک منجر به کاهش کمی خواص کششی شد، مشاهده شد که بارگذاری مکانیکی مواد همراه با غوطه ور شدن آب منجر به اثر قوی در کاهش سفتی می شود. در نهایت حضور فیبرها مکانیسم های ترک خوردگی استرس زیست محیطی را کاهش داده و زمان را برای شکست افزایش می دهد.