Elastomeric biomaterials for tissue engineering

مواد بیولوژیکی نقش مهمی در مهندسی سازه های بافت ایفا می کنند و به عنوان یک ماتریس خارج سلولی مصنوعی برای حمایت از بازسازی عمل می کنند. از آنجا که کشش پذیری کششی یکی از ویژگی های مهم مکانیکی بسیاری از انواع بافت ها است، تلاش های بزرگی برای توسعه مواد زیستی الاستومری که به آن از بافت های بومی تقلید می شود، سرمایه گذاری شده است. در واقع، برای تعمیر بیشتر انواع بافت نرم، یکی از مشکالت عمده مواجهه با دانشمندان مواد زیستی، به سادگی تکرار این کشش پیچیده مشکل است. این مقاله یک بررسی جامع در مورد مواد زیستی الاستومری مورد استفاده در مهندسی بافت ارائه می دهد. تعاریف بیومارکتیو، سازگاری زیستی و کشش در زمینه مهندسی بافت معرفی شده است. این به دنبال بررسی سیستماتیک از لاستیک گرمانرم، الاستومر های شیمیایی بافت خورده، پروتئین های الاستیک و کامپوزیت های سرامیکی مبتنی بر الاستومر است. هر بخش شامل شرح مفصلی از سنتز شیمیایی پلیمری است که برای درک خواص منحصر به فرد آن، به دنبال بحث در مورد سازگاری زیستی و تجزیه زیستی آن، دو ویژگی اساسی مواد زیستی در بیشتر برنامه های مهندسی بافت است. سپس خواص مکانیکی و کاربرد آن در مهندسی بافت برای هر پلیمر به طور کامل مورد بررسی قرار می گیرد و با شناسایی چالش های خاص برای کاربرد فعلی و جاری در این زمینه می باشد. در نهایت، دستاوردهای عمده و چالش های باقی مانده برای مواد بیوماراسیونی الاستومری، با تاکید بر مهم ترین کاندیداها تا به امروز خلاصه می شود.