Valuing scattered trees from wood-pastures by farmers in a traditional rural region of Eastern Europe

جنگل های جنگلی سیستم های جنگلی کشاورزی هستند که توسط مدیریت چند منظوره ایجاد و نگهداری می شوند. به همین ترتیب، سیستم های مرتع چوب، یک اکوسیستم مدل را برای ادغام پایدار تولید مواد غذایی و حفظ تنوع زیستی ارائه می دهند. ارزش هایی که جوامع انسانی به گیاهان جنگلی از مراتع متصل می شوند، در شکل دادن به فیزیولوژی این مناظر و پویایی زمانی آنها اهمیت حیاتی دارند. با این وجود، این ارزش ها طی دهه های گذشته تغییرات شدیدی را تجربه کرد، که معمولا به تغییر سیستم های مرتع درختان یا درختان بدون درختان، جنگل های بزرگ و یا دیگر اراضی استفاده می شود. در اینجا، ارزش های درختان پراکنده (بالغ و قدیمی) از گیاهان بلوط ارزیابی توسط کشاورزان سنتی از منطقه روستایی سنتی ترانسیلوانیا (رومانی) ارزیابی می شود. منطقه مطالعه ما یکی از ثروتمندترین مناطق باستانی بلوط باستانی اروپا است. درختان پراکنده بالغ بیشتر به خاطر ارزش های ملموس خود (به ویژه سایه برای دام) قدردانی شدند، در حالی که درختان قدیم برای ارزش های نامشهود آنها (مانند سن، زیبایی و آرامش، هویت فرهنگی) قدردانی می شود. هنگامی که درختان به عنوان رو به زوال در نظر گرفته می شوند، کشاورزان پیشنهاد می کنند که آنها را از مراتع دریائی حذف کنند. همانطور که درخت ها اغلب خشک می شوند، ارزش های زیستگاه نامتعادل برای چند ارگانیسم دارد، حفظ این درختان در مراتع مدیریتی، یکی از چالش های حفظ و حفظ پایداری است.