Bestial boredom: a biological perspective on animal boredom and suggestions for its scientific investigation

خستگی احتمالا دارای ارزش تطبیقی ​​در انگیزه اکتشاف و یادگیری است و بسیاری از حیوانات ممکن است مکانیسم های عصبی پایه ای برای حمایت از آن داشته باشند. خستگی اجتناب ناپذیر مزمن می تواند بسیار ناخوشایند باشد و عدم تحرک می تواند انعطاف پذیری عصبی، شناختی و رفتاری را به خطر بیندازد. حیوانات وحشی و اهلی در معرض خطر خاصی در اسارت هستند، که اغلب فضایی و موقتی یکنواخت هستند. با این حال تحقیقات بیولوژیکی در مورد خستگی به سختی شروع به وجود آورد، به رغم اثرات مهم برای رفاه حیوانات، تکامل انگیزه و شناخت و اختلال عملکرد انسان در سطوح فردی و اجتماعی. در اینجا هدف من این است که فرضیه ها را در مورد اینکه چگونه یکنواختی بر رفتار و فیزیولوژی تاثیر می گذارد، تسهیل می شود تا خستگی بتواند توسط اخلاق شناسان و سایر دانشمندان مورد بررسی قرار گیرد. من احساسات و خستگی (خستگی) را از خستگی می پوشانم، زیرا هر دو می توانند اندازه گیری شوند، و من از خستگی می خواهم که باعث برانگیختگی های غیرمتعارف و نومیدی به یکنواختی می شود. از آنجا که تحریک سایپمتیمال در حین خستگی مفرط است، افراد در برابر تحریک کم مقاومت می کنند. به این ترتیب، شاخص های رفتاری خستگی، به ظاهر متناقض، شامل نشانه هایی از افزایش خواب آلودگی، همراه با بی قرار بودن، اجتناب و رفتارهای احساسی است. با این حال، احساس خستگی و خستگی کامل نیست. به عنوان مثال، خستگی انسانی بیشتر با ادراک زمانی که "کشش" مشخص می شود مشخص می شود و این اثر یکنواختی در ادراک زمان نیز می تواند در حیوانات مورد سنجش رفتار قرار گیرد. اختلال خواب و برخی رفتارهای غیر طبیعی نیز ممکن است ناشی از خستگی باشد. تحقیقات اخلاقی در این پدیده عاطفی، درک علل، توسعه، عملکرد و تکامل آن را عمیق تر خواهد کرد و مداخلات مبتنی بر شواهد را برای کاهش خستگی انسان و حیوان فراهم خواهد کرد.