Assessing the Risk of Antibiotic Resistance Transmission from the Environment to Humans: Non-Direct Proportionality between Abundance and Risk

دهه گذشته شاهد تحولاتی در مورد مقاومت آنتی بیوتیک در محیط زیست بوده است، عمدتا در مناطقی که تحت تأثیر انسان شناسی قرار دارند. بنابراین، اثرات مقاومت در برابر آلودگی، یعنی مربوط به فعالیت های انسانی، در حال حاضر به رسمیت شناخته شده است. با این حال، یک موضوع کلیدی اشاره به خطر انتقال مقاومت در برابر انسان است، که برای آن یک مدل کمی ضروری است. این مقاله به بررسی برخی از متغیرهای تعیین کننده ریسک می پردازد و سوالات مربوط به نیازهای تحقیقاتی را مطرح می کند. یک نتیجه گیری عمده این است که خطرات انتقال مقاومت آنتی بیوتیک از محیط به انسان باید تحت اصل احتیاطی اداره شود، زیرا ممکن است خیلی دیر شود که ما منتظر بمانیم تا مقادیر مشخصی برای ریسک داشته باشیم.