Memory allocation and integration in rodents and humans

در جوندگان، مطالعات اخیر نشان می دهد که سطوح تحریک پذیری عصبی تعیین می کند که کدام سلول ها یک حافظه برای یک رویداد خاص (یعنی تخصیص حافظه) کدگذاری می کنند و اینکه آیا خاطرات مربوط به رویدادهای چندگانه مرتبط می شوند. در حوزه های انسانی، روش های تصویربرداری در حال حاضر برای تشخیص پاسخ های مغز به وقایع خاص اجازه می دهد و بنابراین می تواند به حل این که آیا فرآیندهای مشابه درگیر هستند. همانند جوندگان، این مطالعات نشان می دهد که تعامل عصبی قبل از تأثیرات یادگیری کدام در انسان است. علاوه بر این، آنها شواهدی را ارائه می دهند که حوادثی که محتوای آنها را به اشتراک می گذارد یا در زمان با هم در ارتباط باشند، در طول یادگیری یا در فرایند پردازش بعد از آن (به عنوان مثال، ادغام حافظه) مرتبط می شوند. این مفاهیم تخصیص حافظه و ادغام حافظه یک چارچوب مکانیکی مشترک برای بررسی چگونگی دانش در جوندگان و انسان را فراهم می کند.