The neural architecture of prediction over a continuum of spatiotemporal scales

نظریه های زمان و فضا در حافظه به طور سنتی روی نقش خود در تقسیم تجربه به قسمت های گسسته متمرکز شده اند، به رغم ماهیت دلخواه این تقسیم بندی ها. ما ویژگی متفاوتی را پیشنهاد می کنیم که بر نقش اساسا پیش بینی کننده ادراک و حافظه تمرکز دارد. در این حساب، سلسله مراتب ادراکی در قشر حسی الگوهای تغییر ویژگی را در یک محدوده لگاریتمی مقیاس ها در زمان و فضا تشخیص می دهد، که به آنها امکان می دهد تا به طور مؤثر در پیش بینی های شگرف و در عین حال کوتاه مدت وضعیت فعلی همگام شوند. زمان و فضای ناشی از این دنباله دار به عنوان نمایه هایی از ویژگی فاصله ارائه می شود که مؤلفه های مرتبط بودن تجربیات غیر همزمان است که اجازه می دهد تا انجمن های طولانی مدت، سفرهای زمان روانی و پیش بینی هایی که فراتر از لحظات فوری است. این اصلاح ماهیت و نقش زمان و فضا در حافظه، برای تفسیر یافته های موجود و طراحی آزمایش های آینده کاربرد دارد.