Inclusive fitness analysis of cumulative cultural evolution in an island-structured population

موفقیت انسانها در جهان به طور عمده توسط برتری فرهنگی ما حمایت می شود. فرهنگ ما تجمعی است، به این معنی که از نسل به نسل بهبود یافته است. آثار قبلی نشان داده است که دو حالت یادگیری، یادگیری فردی و یادگیری اجتماعی نقش محوری در تجمع فرهنگ دارند. با این حال، تحت تعارض بین یادگیری و بازتولید، سرمایه گذاری در یادگیری به آسانی توسط کسانی است که دانش افراد معروفی را کپی می کنند و خودخواهانه تلاش بیشتری در زمینه تولید مثل انجام می دهند. نشان داده شده است که برای جلوگیری از چنین فروپاشی، میزان انتقال عمودی (یعنی انتقال از والدین به فرزندان خود) از فرهنگ، باید به طور غیرمعمول نزدیک به یک باشد. در اینجا ما بررسی می کنیم که اگر جمعیت فضایی ساختار یافته باشد. به طور خاص، ما فرض می کنیم که ساختار فضایی باید از نظر فرهنگ تجمعی، از طریق گذراندن زودگذر بالا، به نفع خود درآید. ما از مدل جزیره رایت استفاده می کنیم و فرض می کنیم که انتقال فرهنگی در یک جزیره محلی اتفاق می افتد. تجزیه و تحلیل تناسب و تناسب اندام ما نشان می دهد که ترکیب اثرات تناسب مستقیم از بازیگر، تناسب غیر مستقیم از طریق بستگان در نسل فعلی و تناسب غیر مستقیم از طریق بستگان در نسل های آینده. میزان این مزایای غیرمستقیم با استفاده از ضرایب بین نسلی وابستگی ژنتیکی اندازه گیری می شود. نتیجه ما نشان می دهد که معرفی ساختار فضایی سطح ثابت فرهنگ در جمعیت را افزایش می دهد، اما میزان بهبود آن در مقایسه با جمعیتی که به خوبی مخلوط شده است، حاشیه ای است، مگر اینکه محلی بودن فضایی بسیار شدید باشد. به طور کلی، مدل ما نشان می دهد که ما نیاز به مکانیسم جایگزین برای توضیح فرهنگ بسیار انباشته از انسان های مدرن است.