Progressive post-yield behavior of human cortical bone in shear

شکنندگی استخوان بستگی به رفتار پس از آن دارد، زیرا اکثر اتلاف انرژی در استخوان در طول تغییر شکل پس از عمل اتفاق می افتد. مطالعات قبلی تغییرات پیشرونده در رفتار پس از عمل استخوان های بشر در تنش و فشرده سازی را با استفاده از یک روش بارگیری پیشرفته جدید بررسی کرده اند. با این حال، در مورد تغییرات مترقی در رفتار پس از عمل استخوان در برش شناخته شده است. هدف از این مطالعه کوتاه، این بود که با بررسی نمونه های استخوانی در یک پیکربندی برشی دوتایی با استفاده از پروتکل بارگیری پیشرفته، این مسئله را حل کند. نتایج این مطالعه نشان داد که مدول برشی استخوان نسبت به سویه اعمال شده کاهش می یابد، اما میزان تخریب حدود 50٪ کمتر از مواردی است که قبلا در آزمایش های فشرده سازی و کشش دیده شده است. علاوه بر این، یک رابطه شبه خطی بین سویه های پلاستیکی و کاربردی در حالت برش دیده شده است که مشابه مواردی است که قبلا در آزمایشات تنش و فشرده گزارش شده است. با این حال، پاسخ های چسبنده استخوان (به عنوان مثال، زمان های آرامش ثابت و شدت تنش) تفاوت های اندکی در برش در مقایسه با آنچه در آزمایشات تنش و فشرده مشاهده می شود، تفاوت های کمی را نشان می دهد. با این وجود، نتایج این مطالعه نشان می دهد که مکانیزم ذاتی تغییر شکل پلاستیک استخوان بشر ممکن است مستقل از حالت های بارگیری باشد.