A lay carer's story about epilepsy in an urban South African context: They call it an illness of falling or an illness of fitting because a person shakes and eventually falls

در آفریقای جنوبی، صرع ضعیف درک و مدیریت می شود. درک های مختلف فرهنگی و اصطلاحات مورد استفاده برای توضیح شرایط در میان گروه های گوناگون جمعیت، این مشکل را تشدید می کند. در این مقاله، ما یافته های یک داستان واحد درباره صرع را شرح می دهیم که ما از طریق یک راهنمای مصاحبه نیمه ساخت یافته در محیط طبیعی پاسخ دهندگان بیان می کنیم. ما از سؤالات مینی قوم نگاری کلاینمن و بنسون برای کشف الگوهای توضیحی مراقبت ناپذیر در مورد صرع استفاده کردیم. پاسخ دهندگان ما توصیفگرهای مختلفی برای صرع داشتند که عبارت بودند از «بیماری سقوط»، «بیماری مناسب» و «چیزی». مدل های توضیحی آن در مورد صرع عمدتا از لحاظ اجتماعی فرهنگی، روانشناختی، اقتصادی و سیاسی بوده و با نمونه های شخصی از تجارب گذشته و حال آنها پشتیبانی شده است. کلیدی به داستان این مرد واقعیت یک پایگاه قوی فرهنگی درک صرع است، با واقعیت افزوده جهان دنیای شهری که در آن مردم احساس می کنند از یک دیگر بیگناه می شوند و لزوما با یکدیگر یکسان نیستند. بنابراین، به جای درک صرع به عنوان "سنتی" یا "غربی"، مداخلات ارتقاء سلامت مبتنی بر جامعه، باید هر دو مسائل فرهنگی و واقعیت های شهری را تشخیص دهند و همچنین باید رویکردهایی را ایجاد کنند که زمینه را برای بیماران و مراقبین با دیدگاه های بسیار متنوع فراهم کنند. یافته های این مصاحبه به هیچ وجه قابل تعمیم نیست، اما پیامدهای آن برای مدیریت صرع در یک محیط شهری آفریقایی است.