Default mode network connectivity during task execution

در ابتدا به عنوان غیر فعال سازی کار توسط الگوریتم های هدف با توجه به بار توجه بالا توصیف شده، عملکرد حل نشده مناطق حالت پیش فرض به مدت طولانی در نظر گرفته شده است که با عملکرد عملکرد مواجه می شود. با این حال، شواهد اخیر نشان می دهد که مشارکت شبکه در حالت پیش فرض در انجام خواسته های شناختی. ما این فرضیه را در پارادایم اپوزیسیون انگشتان با دوره های کار و فیکسچر مورد آزمایش قرار دادیم که ما با استفاده از یک اسکن مستقل حالت استراحت با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی و یک خط لوله تجزیه و تحلیل جامع از جمله فعال سازی، اتصال به عملکرد، ارزیابی نظری رفتاری و گراف، مقایسه کردیم. نتایج نشان می دهد تغییرات خاص کار در توپوگرافی شبکه حالت پیش فرض. به طور متناوب، ما نشان می دهیم که افزایش اتصال قشر خلفی سینگولت با جراح برتر سمت چپ، پیش بینی سرعت واکنش سریع را پیش بینی می کند. علاوه بر این، بازنگری تعاملی و پویا از اتصالات عملکردی مناطق شبکه پیش فرض نشان دهنده دخالت آنها در کار با عملکرد پردازش موازی سطح بالا در سطح جهانی است، با این وجود معماری کوچک جهان در مقایسه با استراحت حفظ شده است. این یافته ها نشان می دهد که شبکه حالت پیش فرض در طول این پارادایم محو نشده است، اما در عوض ممکن است در پردازش مربوط به کار دخیل باشد.