Brains striving for coherence: Long-term cumulative plot formation in the default mode network

بسیاری از فعالیت های روزمره، مانند درگیر شدن در مکالمه یا گوش دادن به یک داستان، نیازمند توجه ما به طول مدت زمان طولانی است، در حالی که یکپارچگی و ترکیب مطالب پیچیده را به یک مدل ذهنی منطقی متصل می کنیم. انسان ها به طرز قابل توجهی قادر به حرکت و پیگیری تمام فعالیت های اجتماعی موازی زندگی روزمره هستند حتی زمانی که با وقفه یا تغییرات در محیط مواجه می شوند. با این حال، مکانیسم های شناختی و عصبی شناختی زیربنایی چنین ادغام و تجزیه و تحلیل اطلاعات درازمدت به عنوان یک چالش برای علوم اعصاب باقی می ماند. در حالی که فعالیت مغز به طور کلی در فواصل زمانی کوتاه حافظه کاری (میلی ثانیه تا ثانیه) قابل ردیابی است، این فرآیندهای ادغام به مدت چند دقیقه، ساعت یا حتی روزها ادامه می یابد. در اینجا ما دو آزمایش بر روی درک داستان می نویسیم. آزمایش من یک تفکیک شناختی بین درک ما از طرح و واقعیت های تصادفی در روایات ایجاد می کند: هنگامی که مواد اپیزودیک اجازه می دهد تا یکپارچگی درازمدت در یک طرح منسجم، ما جزئیات واقعی فکری را به یاد می آوریم. با این حال، هنگامی که شکل گیری طرح به چالش کشیده می شود، ما توجه بیشتری به حقایق حادثه می کنیم. آزمایش دوم تحقیقات پایه عصبی شکل گیری قطعه را بررسی می کند. نتایج نشان می دهد که نقش مرکزی شبکه پیش فرض حالت مغز مربوط به درک روایات انسجام است، در حالی که قسمت های غیرواقعی آن را فعال می کند و شبکه کنترل پیشانی را فعال می کند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل فعالیت قارچی به عنوان یک تابع از ادغام تجمعی مواد روایت به یک داستان منسجم نشان می دهد به تعدیل های خطی مناطق نیمه راست راست و نیمه راست است. با هم این یافته ها به مکانیسم های عصبی کلیدی درگیر در ظرفیت بنیادین انسان برای تشکیل رسوب تجمعی اشاره دارد.