Rotavirus vaccines: a story of success

تا ژانویه 2015، واکسیناسیون روتاویروس در برنامه های ملی واکسیناسیون در 75 کشور جهان اجرا شد. دو واکسن روتاویروس خوراکی به صورت جهانی در دسترس هستند: واکسن انسانی، واکسن تک واژینال و واکسن انسولین بطنی انسانی. از ژانویه سال 2014، یکی دیگر از واکسن های زنده واکسن تک واگن گوسفند خوراکی در هند در دسترس است. پس از اجرای واکسن های روتا ویروس در برنامه های ایمن سازی کودکان، بیش از 90 درصد موارد بستری های روتاویروس در کشورهای صنعتی و محروم وجود دارد. علاوه بر این، در آمریکای لاتین، کاهش قابل توجه مرگ و میر مرتبط با روتاویروس ثبت شده است. با این حال، کشورهای متعددی واکسیناسیون توده روتاویروس را توصیه نمی کنند، زیرا کمبود اثربخشی و خطر بالقوه ابتلای به انسداد وجود ندارد، که در هر 50 تا 000-70 هزار دوز واکسن روتاویروس تخمین زده می شود. هزینه بهره برداری واکسیناسیون در برخی از کشورها با قیمت بالا تحت تاثیر قرار می گیرد. گنجاندن حفاظت از گله و هزینه های غیر مستقیم در محاسبات برای اثربخشی هزینه به نتایج قابل توجهی است: هزینه های ذخیره شده توسط سیستم های بهداشتی به علت کمبود بستری در گاستروانتریت روتاویروس، از هزینه های اجرای واکسیناسیون روتاویروس بیشتر است. اعتراضات وجود دارد که پوشش بالای واکسیناسیون روتاویروس می تواند فشار انتخابی را بر روی برخی از گونه های روتا ویروس که بر اثر آن حفاظت پس از واکسیناسیون کمتر مشخص است، قرار دهد. با این حال، داده ها در حال حاضر به شدت نشان می دهد که حتی اگر ممکن است افزایش نسبی برخی از ژنوتیپ های خاص بعد از استفاده از واکسن های روتا ویروس، افزایش مطلق در بروز از برخی از ژنوتیپ ها نیست و تاثیر کلی اثر واکسیناسیون توده روتاویروس را ندارد، که منجر به کاهش شدید موارد شدید گاستروانتریت روتاویروس در کشورهای صنعتی و محروم شد.