Multi-species spatially-explicit indicators reveal spatially structured trends in bird communities

شاخص های چند گونه اغلب برای ارزیابی تنوع زیستی استفاده می شوند. با ترکیبی از روند جمعیت در میان گونه های مختلف، روند در یک جامعه خلاصه می شود. شاخص های کامپوزیتی مانند این ها برای بررسی الگوهای زمانی عموم مفید هستند و می توانند رانندگان مهم تغییرات تنوع زیستی را نشان دهند. با این حال، آنها ممکن است تغییرات فضایی قابل توجهی را در روند جمعیت نیز پنهان کنند، مخصوصا وقتی که آنها در مناطق فضایی بزرگ محاسبه می شوند. ما شاخص های مکانی مناسبی را برای جوامع محلی و پرندگان جنگل در انگلستان تولید کردیم و بیشتر آنها را در مسیرهای گونه های عمومی و متخصص در هر گروه قرار دادیم. ما تغییرات فضایی قابل توجهی در شاخص ها پیدا کردیم که توسط شاخص های محاسبه شده در سطح ملی پنهان می شود. شاخص جوامع کشاورزی بیشتر نشان دهنده روند مثبت در مناطق غربی و کاهش شدید در جنوب شرقی انگلستان است. شاخص جمعیت جامعه جنگل نشان داد که تقسیم شمال-جنوب، با افزایش در اسکاتلند و شمال انگلیس و ثبات در مناطق جنوبی. برای هر دو جوامع، شاخص های مربوط به گونه های متخصص، منفی تر از آنهایی بودند که در بین متخصصان عمومی بودند. ما در بین شاخص های جامعه کشاورزی مزرعه ای بین زمین های زراعی و مزرعه بهبود یافتیم. متخصصان جنگل در مقایسه با جنگلهای مخروطی، دارای روند منفی بیشتر در سطح گسترده ای بودند که نشان می دهد که نوع زیستگاه یکی از رانندگان تغییرات در جامعه جنگل است. این الگوهای فضایی روند روند جمعیت پرنده ها می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا اولویت های حفاظت از منطقه را برجسته نماید و در مواردی که ممکن است از مقیاس ملی متفاوت باشد مشخص شود. در ترکیب با اطلاعات در مورد سایر تغییرات محیطی، آنها همچنین می توانند مورد استفاده قرار بگیرند تا فرضیاتی را درباره رانندگان احتمالی تغییر ایجاد کنند. ما از این رویکرد برای سایر تاکوس ها و مناطق جغرافیایی حمایت می کنیم.