Modeling study of surface ozone source-receptor relationships in East Asia

روابط گیرنده اوزون در شرق آسیا با استفاده از یک مدل حمل و نقل شیمیایی شامل روش تکرار شده با تکرار به صورت کمی سنجیده شده و با تمرکز ویژه بر مناطق منبع مختلف مخلوط کردن ازن روزانه متفاوت است. در مقایسه با مشاهدات نشان داده شده است که مدل تولید شده ازن و سطح تراکم ستون دی اکسید نیتروژن تروپوسفریک است. حمل و نقل طولانی مدت از خارج از شرق آسیا، بزرگترین کسری را به اوزون سطح سالانه از مناطق دورافتاده، شبه جزیره کره و ژاپن، به 50 تا 80 درصد کل ازن تبدیل کرده است. سهم خود از 5 درصد تا 20 درصد ازن در شبه جزیره کره و ژاپن، در حالی که سهم حمل و نقل مرزی از تولید فتوشیمیایی در چین کمتر از 5 تا 10 درصد بود. در سطوح بالای ازن، میزان مشارکت خود در شبه جزیره کره به 50 تا 60 درصد رسیده است. روابط گیرنده با منبع اوزون تغییرات فصلی بالا را نسبت به شرق آسیا نشان داد. حمل و نقل قابل توجهی نیز بین مناطق فرعی چین وجود دارد که چالش بزرگی برای سیاست گذاران است زیرا اکثر راهبردهای کنترلی محدود به مناطق خاصی هستند.