Mitigating forest biodiversity and ecosystem service losses in the era of bio-based economy

جنگل ها نقش مهمی در گذار به اقتصاد زیستی ایفا می کنند، با فراهم کردن زیست توده برای جایگزینی مواد و انرژی بر پایه فسیل. با این حال، یک اختلاف سیاسی و سیاسی بین تمایل به افزایش استفاده از منابع تجدیدپذیر مبتنی بر زیستی و تمایل به حفاظت و حفظ تنوع زیستی وجود دارد. افزایش سطح برداشت جنگل برای پاسخگویی به نیازهای اقتصاد زیستی ممکن است با حفاظت از تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم ارائه شده توسط جنگل ها مواجه باشد. از طریق یک چارچوب بهینه سازی، ما در میان بهرهبرداری بین افزایش منابع استخراجی و تاثیرات بر تنوع زیستی و خدمات غیر اکوسیستم غیر چوب، مورد بررسی قرار گرفتیم و امکان سنجی همکاری با تغییرات در مدیریت جنگل در 17 منظره در جنگلهای بئورال را مورد بررسی قرار دادیم. طیف متنوعی از رژیمهای مدیریت جنگلداری جایگزین استفاده شد. جایگزین ها از کنار گذاشته شده به جنگلداری پوشش مداوم و طیف وسیعی از گزینه های مدیریتی برای نشان دادن برنامه های بالقوه توصیه های مدیریت فعلی متفاوت بود. این شامل تعدیل تعداد نازک شدن، زمان برداشت نهایی و روش بازسازی بود. افزایش سطح برداشت جنگل تا حداکثر برداشت پایدار اقتصادی، تأثیر منفی بر شاخص های مناسب زیستگاه، عملکرد تویوتا، تنوع خشکی و ذخایر کربن داشته است. این منجر به از دست رفتن تنوع در میان مناظر در ظرفیت حفاظت آنها و توانایی ارائه خدمات اکوسیستم شد. نتایج بهینه سازی چند هدف نشان داد که ترکیب رژیم های مدیریت جنگل مختلف، اثرات منفی افزایش سطح برداشت را به تنوع زیستی و خدمات اکوسیستم غیر چوب کاهش می دهد. نتایج نشان می دهد که برنامه ریزی مدیریت جنگلداری در سطح چشم انداز دقیق برای به حداقل رساندن هزینه های زیست محیطی افزایش سطح برداشت ضروری است.