کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6544945 159854 2015 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
What the Indonesian rattan export ban means for domestic and international markets, forests, and the livelihoods of rattan collectors
ترجمه فارسی عنوان
آنچه که ممنوعیت صادرات صنایع دستی اندونزی به بازار داخلی و بین المللی، جنگل ها و معیشت جمع آوری چوب خیزران
کلمات کلیدی
سیاست تجاری، زنجیره ارزش، راکت، جنوب شرقی آسیا، اندونزی،
ترجمه چکیده
راتان یک انگور است که در جنگل های گرمسیری رشد می کند و در درجه اول در صنعت مبلمان استفاده می شود. این یک صنعت میلیارد دلاری است که صدها کشور را شامل می شود، اما مواد اولیه به طور عمده از جنگل ها جمع آوری شده اند. اندونزی بزرگترین تامین کننده چوب خیزران در جهان است. این مقاله از یک روش زنجیره ارزش برای توضیح مفاهیم بازار، محیط زیست و اجتماعی یک سیاست اندونزی استفاده می کند که از صادرات سوپاپ نیمی و نیمه پردازش که از تاریخ 1 ژانویه 2012 شروع شد، استفاده می کند. توجیه سیاست ها برای کاهش رقابت بود به طوری که تولید کنندگان داخلی مبلمان در بازارهای صادراتی بهتر می شوند. یک سال پس از آنکه سیاست شروع شد، بازیگران بر اساس نوع زنجیره ارزش و ماهیت فعالیت هایشان متفاوت عمل می کنند. تنها بزرگترین و بزرگترین کارخانه های مبلمان در جاوا در فروش افزایش یافته است. بازیگران در حال تهیه جنگلهای وابسته به جنگل در کلیمانتان، سولاوسی و سوماترا تحت تاثیر قرار گرفته اند. کسانی که در قاچاق زنجبیل از اندونزی مشغول دریافت فوری ترین فواید هستند. با هم، این یافته ها نشان می دهد که در کوتاه مدت، این سیاست به منافع نخبگان، که قدرت سیاسی آن سیاست را به تصویب رسانده است، منافات دارد. در بلندمدت، صنعت در معرض خفگی قرار گرفته و جنگلها به خطر می افتند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک جنگلداری
پیش نمایش مقاله
آنچه که ممنوعیت صادرات صنایع دستی اندونزی به بازار داخلی و بین المللی، جنگل ها و معیشت جمع آوری چوب خیزران
چکیده انگلیسی
Rattan is a vine that grows in tropical forests and is used primarily in the furniture industry. It is a billion-dollar industry involving hundreds of countries but the raw material is overwhelmingly collected from forests. Indonesia is the world's largest supplier of rattan. This article uses a value chain approach to elucidate the market, environmental, and social implications of an Indonesian policy that bans the export of un- and semi-processed rattan, which started on 1 January, 2012. The justification for policy was to reduce competition so that domestic furniture producers would fare better in export markets. A year after the policy took effect, actors benefit differently depending on where they are in the value chain and the nature of their activities. Only the largest and highest-end furniture factories on Java have experienced increased in sales. Forest-adjacent rattan-supplying actors in Kalimantan, Sulawesi and Sumatera are adversely affected. Those engaged in rattan smuggling from Indonesia are receiving the most immediate benefits. Together, these findings show that in the short term, the policy serves elite interests, whose political prowess enabled the policy to pass. In the long term, the industry is at risk of suffocation and the forests are jeopardised.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Forest Policy and Economics - Volume 50, January 2015, Pages 210-219
نویسندگان
,