Getting emotional: An emotion-cognition dual-factor model of crisis communication

تأثیر تجربه عاطفی در فرآیندهای شناختی، پدیده ای که کمتر مورد بررسی قرار گرفته در تحقیقات ارتباطات بحران، با وجود نشانه های اهمیت فزاینده ارتباطات مبتنی بر احساسات در دوران دیجیتالی است. شواهد جدید نشان می دهد که تجربیات عاطفی عموم مردم در حین بحران های سازمانی نقش مهمی ایفا می کنند و درجه ای را که سازمان ها قادر به برقراری ارتباط موفق هستند و به آنها کمک می کند تا با چنین بحران هایی مقابله کنند، تعیین می کند. با این حال هیچ جامع، نظریی برای مدل صدا برای تحلیل اینکه چگونه احساسات بر پردازش شناختی اطلاعات بحران تاثیر می گذارد، وجود دارد. مطالعه ما فقط یک چنین مدل ارائه می دهد که قادر است توضیح دهد که چگونه شناخت و احساسات، به طور جداگانه یا تعاملی، بر پردازش اطلاعات عمومی بحران و در نتیجه نگرش و رفتار آنها تاثیر می گذارد. مدل ما توصیف می کند که چگونه متغیرهای احساسی تعیین می کنند که آیا عموم مردم رویکرد شناختی یا رویکرد احساسات را به پردازش اطلاعات و شکل گیری تفسیر، ارزیابی ها و قضاوت هایی که به سازمان ها هدایت می شود، می گیرند. علاوه بر این، مدل ما توضیح می دهد که چگونه یک ارزیابی احساسی نسبت به شناخت نگرش های عمومی امکان پذیر است و می تواند دلیل آن برای پیش بینی و تأثیر رفتار عمومی مردم در بحران های سازمانی باشد. امید است که این مدل به تمرینکنندگان و دانشگاهیان کمک کند تا درک کنند که چرا احساسات عمومی در طول ارتباطات بحرانی و همچنین نحوه ایجاد استراتژیهای ارتباطی موثرتر به عنوان یک نتیجه مهم است. در نهایت، برای اثبات اعتبار مدل مفهومی ما در زمینه های مختلف، چندین راه برای تحقیقات آینده پیشنهاد شده است.