Assessment of a steel model truss using distributed fibre optic strain sensing

پل های فولادی فولادی بخش مهمی از فهرست موجودی پل راه آهن آمریکای شمالی است که بسیاری از آنها بیش از یک قرن پیر می شوند. تکنیک های ارزیابی فعلی اغلب بر اساس بازرسی های بصری است که اطلاعات کمی را برای ارزیابی نقاط بحرانی پل با آسیب یا خراب شدن ارائه نمی کنند. سنسورهای توزیع شده فیبر نوری ممکن است قادر به ارائه داده های کمی برای ارزیابی اثرات اعضای آسیب دیده، انواع مختلف اتصال یا خرابی باشند. به عنوان اولین گام در جهت توسعه این تکنولوژی برای ارزیابی پل های تراس، یک مدل تراس پل با سه نوع شرایط مشترک و دو نوع تخریب شبیه سازی شده با استفاده از دو نوع سنسورهای کششی فیبر نوری توزیع شده در حالی که تحت بارگذاری استاتیکی و چرخه ای بود، مورد بررسی قرار گرفت. اگرچه تاثیر تغییر شرایط مشترک از اندازه گیری های جابجایی واضح بود، اما تنها با اندازه گیری داده های جابجایی با کمک داده های توزیع شده می توان توضیح داد. در مقیاس مدل، تداوم عضو و جنبش مشترک نقش مهمی در رفتار تراس ایفا کرد، که از داده های کشف مشهود بود. بدتر شدن وضعیت محلی با استفاده از اندازه گیری های پویا پراکنده توزیع قابل تشخیص بود، اگرچه نزدیکی به بدتر شدن و انتخاب فیبر حساس بر صحت اندازه گیری تأثیر گذاشت. بر اساس نتایج آزمایشی آزمایشگاه، نظارت بر توزیع کششی نشان دهنده وعده ارزیابی خطوط فولادی راه آهن فولادی است، اگرچه آزمایشات میدانی از تکنولوژی مانیتورینگ گامی ضروری است.